Pieter Vroon

Portret van de man die eind jaren 80 uitgroeit tot de populairste mediaprofessor van Nederland. Over roem die zijn tol eist.

Showprofessor
Hij is de eerste die het vak psychologie voor een heel breed publiek toegankelijk maakt. Zijn optredens op televisie maken hem tot een heuse showprofessor, zijn boeken worden bestsellers, de collegezalen zitten vol; hoogleraar psychologie Piet Vroon is eind jaren tachtig op het toppunt van zijn roem. Maar die roem eist zijn tol; de media die hem groot maken zullen hem ook breken.

In de uitzending
Presentator Pieter Jan Hagens duikt in het veelbewogen leven van Piet Vroon. Met broer Jos gaat hij naar de geboorteplaats van Vroon, een plek die een bepalende rol speelt in zijn leven. Afkomstig uit een wel zeer calvinistisch milieu wordt de sfeer in het huis bepaald door een allesoverheersende grootvader en zeer depressieve ouders. Die depressiviteit leidt zelfs tot een paar zelfmoordpogingen, waarvan Piet en Jos getuige zijn.
Piet ontworstelt zich uit dit beklemmende milieu en weet het in de jaren 80 te schoppen tot dé showprofessor van Nederland. Er is geen onderwerp waar hij niet zijn mening over moet geven op radio en televisie. Zijn invloed voert zelfs tot in het parlement.

Depressies
Maar begin jaren 90 gaat het mis met Vroon. Zijn depressiviteit is nauwelijks meer te hanteren, niet voor hem, en ook niet voor zijn omgeving. Zijn vriendin verlaat hem, er volgen tenenkrommende optredens op televisie en kranten, en ook de universitaire wereld keert zich tegen hem.
Vroons zoektocht naar zingeving en troost eindigt bij de voormalige poppenspeler Jozef van den Berg, die tegenwoordig een teruggetrokken leven leidt in een klein hutje in een Betuwse achtertuin.
Maar ook hij kan hem niet helpen. 13 januari 1998, nu bijna 10 jaar geleden, overlijdt Vroon. Volgens zijn ex-vriendin is er sprake van 'chronische zelfmoord'.

Deze uitzending van het programma Hoge bomen pioniers met de titel Pieter Vroon is uitgezonden op woensdag 20 februari door de AVRO. De presentatie was in handen van Pieter Jan Hagens.