27-3-2009
2878 x bekeken | 1 reacties
Gasten: Camiel Eurlings, Hans Jansen, Tofik Dibi en Wicher Wedzinga.
Hans Jansen in debat met Tofik Dibi
Het is een jaar geleden dat Geert Wilders zijn film 'Fitna' via internet verspreidde. Wat is er in dat jaar veranderd? Hans Jansen en Tofik Dibi gaan in debat.
Camiel Eurlings zet spa eerder in de grond
Verkeersminister Eurlings gaat versneld beginnen met grote infrastructurele projecten om de economie een handje te helpen.
Wicher Wedzinga klapt uit de school
Oud-strafrechter Wedzinga is ervan overtuigd dat hij Danny K. ten onrechte heeft veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf.
Lees het voorwoord van 'Eindstrijd'
'Eindstrijd' is het nieuwe boek van Hans Jansen. Een bundel met bijdragen van verschillende kritische islam-volgers. Lees hier het voorwoord van Jansen.
Achter de schermen bij de politieke redactie
De politieke redactie regelt, hoe kan het ook anders, politieke gasten voor Pauw & Witteman. Van Agnes Kant tot Hero Brinkman. Alleen Geert Wilders wil maar niet lukken.
Deze uitzending van het programma Pauw & Witteman is uitgezonden op vrijdag 27 maart door de VARA en de NPS. Te gast waren Camiel Eurlings, Hans Jansen, Tofik Dibi en Wicher Wedzinga. De presentatie was in handen van Jeroen Pauw en Paul Witteman.
Reacties op deze uitzending
-
blikker3270
30-3-2009 20:02
Wat er in dat jaar veranderd is? Heel veel. Er waart een veranderingswind door de politiek en de maatschappij en dat heeft o.a. als resultaat de verkiezing van Obama. Ook ambtenaren op ministeries functioneren met open blik naar de toekomst en een nieuwe moraal gaat ontstaan. Nu den bankdirecteuren en de hedgfund hype niet langer geidealiseerd wordt zijn er nieuwe kansen voor een normale ontwikkeling.Uit de discussie tussen Dhr Hans Jansen en Tofik Dibi blijkt wel weer dat het zinvol blijft dat wetenschappers en politici in de kamer een curcus emotionele intelligentie gaan volgen. Luisteren naar de ander schijnt uit den boze te zijn. Elkaar vliegen afvangen zonder zelf iets nieuws toe te voegen een kennelijk verslavende bezigheid. Ik denk dat Nederlandse kamerleden net als met Fortuyn er blijk geven dat als zij geconfronteerd worden met een extreme emotie zoals bij het weglopen van Wilders hulpeloos gedrag vertonen. Als een collega parlementarier de primitieve emotie in gedrag omgezet weigeren ze te (h)erkennen dat ze gewoon uit jaloersheid zichzelf te buiten gaan. Want zeg nou eerlijk, wie wil er nu niet weglopen als je alleen maar als coulisse functioneert in een toneelstuk waar je geen regie in hebt. Weglopen is soms effectiever om je gevoel van eigenwaarde te behouden. Je kunt toch altijd nog terugkomen? Geen woorden maar daden. Gek dat Wilders zoveel stemmen krijgt? Kamerleden, loop ook eens weg of geef toe dat je wel wilt, maar niet durft. Eerlijkheid levert naast eigenwaarde ook stemmen op hoor! Heb je wel eens een politicus horen zeggen: Ik durf niet? Zouden politici geen normale mensen zijn en af en toe iets niet durven? Bang als watje gezien te worden? Kamerleden geven op deze manier communicatief het slechte voorbeeld. Dan klagen over verharding van de maatschappij! Sorry zeggen zoals het geval met Job Cohen kan al niet eens blijkbaar. Wedden dat hij later zegt dat deze actie niet goed was? Het kwaad is dan al geschiedt. De verkiezingen komen eraan laat de spin docters de politici nu alvast gaan trainen hoe ze als individueel mens tevens deel van een geheel zijn. Dan zijn ze tegen het deel van zichzelf opgewassen dat niet durft en zich schaamt of brutaal protesteert. Herkennen en verwoorden geeft macht! Nu is er zowat collectieve emotionele onmacht! Erg? nee hoor! Wel toegeven en niet vergeten Wilders te bedanken dat hij iets deed dat ik niet durfde. Dat respecteert ieder mens! Toch?
