Jan Pronk

Jan Pronk (1940), de kersverse voorzitter van het IKV, is te gast in de laatste uitzending van Het Vermoeden van dit jaar. Pronk staat de afgelopen tijd volop in het nieuws rond de Uruzgan-kwestie. Hij is faliekant tegen verlenging van de missie en steekt dat bepaald niet onder stoelen of banken. In het gesprek met Annemiek Schrijver staan geen politieke kwesties centraal, maar de mens achter de gedreven politicus, zijn drijfveren en verwachtingen. En hoewel Pronk zichzelf een pessimist vindt, heeft hij ook hoop voor het nieuwe jaar.

“We staan nu aan het eind van 2007. Ik wil niet overmatig pessimistisch zijn over het afgelopen jaar, maar de armoede is niet afgenomen, het geweld is toegenomen, de conflicten zijn verscherpt en ten gevolge van onze economische groei is het klimaat verslechterd . Dat zijn vier negatieve ontwikkelingen. Als nou het komende jaar één, twee, drie van die negatieve ontwikkelingen zouden kunnen worden gekeerd. Dan is dat het begin van een trendombuiging.”

Dat betekent voor Pronk niet: kijken of het gebeurt. We moeten er wel wat voor doen. “Het is ieders opdracht om er een beetje aan te werken. De samenleving is maakbaar. Het niet geloven in de maakbaarheid van de samenleving is zondig, zou ik bijna zeggen. Want dat betekent dat je de maakbaarheid, het maken, overlaat aan anderen. Aan duistere krachten en anonieme machten van de markt. Je hoort iets te beïnvloeden, dat is maakbaarheid. Dat het maakbaar is, dat je door met vele anderen iets te sturen de goede richting in, een beetje succes kunt hebben, dat is hoop.”

Het gesprek gaat ook over Pronks ‘heilige tekst’, die hij liever ‘richtsnoer’ noemt. Pronks richtsnoer is de vraag van de Farizeeër aan Jezus in Lucas 10: ‘wie is mijn naaste?’. Hij zegt daar zelf over: “Ik kies mijn naaste niet, de naaste kiest mij.”

Presentatie: Annemiek Schrijver.

Deze uitzending van het programma Het Vermoeden met de titel Jan Pronk is uitgezonden op zondag 30 december door de IKON en Het Gesprek. Te gast was Jan Pronk. De presentatie was in handen van Annemiek Schrijver.