Roos Haase

Roos Haase (63) is twee uur oud als ze als baby wordt afgestaan. Haar moeder was vreemdgegaan en dat was een schande. Wat volgt is een jeugd bij een pleegmoeder, die haar mishandelt. “Ik heb wel eens geroepen: waarom is er nu niemand die me komt helpen? Ik dacht: als ik groot ben, wil ik het anders doen. Op mijn tiende wilde ik al pleegmoeder worden.” Inmiddels heeft Roos naast drie eigen kinderen, bijna 100 pleegkinderen opgevangen.

Al dertig jaar vangen Roos en haar man pleegkinderen op. “Vaak kinderen van drugs- en alcoholverslaafde ouders. Ik ben blij dat ik ze nog een beetje warmte, geborgenheid en veiligheid kan geven. Iets wat ik zelf nooit heb gevoeld. Ik weet dat het maar een klein beetje is, maar ik hoop dat ze zich in hun hartje herinneren dat ze ooit wel ergens welkom waren.”

Roos groeit op bij haar pleegmoeder en ontmoet op haar zestiende haar man Rob. Al snel raakt ze zwanger. “Ik heb verschrikkelijk gehuild na de geboorte. Ik dacht: hoe heeft mijn biologische moeder dit leven, wat je zomaar krijgt, kunnen wegdoen? Ik was dolgelukkig met mijn kindje.” Eenmaal zelf moeder trekt de boosheid naar haar biologische moeder langzaam weg. “Ik ging denken: wat heeft ze allemaal gemist!”

Roos is zesentwintig jaar als ze Roos haar biologische moeder voor het eerst ontmoet. “We stonden als wildvreemden tegenover elkaar. Ik was blij, maar er was geen herkenning. Door mij werd ze weer herinnert aan haar misstap en dat was moeilijk voor haar. Het contact is nooit hecht geworden en twee jaar geleden is ze overleden. Ik ben naar het rouwcentrum gegaan, en zei bij haar kist: al heb je me niet groot gebracht, ik hou van je. Alle wrok verdween. Ik kan nu met heel veel liefde aan haar terugdenken. De enige manier om te overleven, is door te vergeven.”

Deze uitzending van het programma De wandeling met de titel Roos Haase is uitgezonden op vrijdag 22 augustus door de KRO. De presentatie was in handen van Hella van der Wijst. Item is niet meer te bekijken