André van Ingen

In 2002 wordt André van Ingen, na 22 jaar trouwe dienst, ontslagen. Er volgen zes zeer moeilijke jaren van werkloosheid. André komt in een negatieve spiraal terecht en gaat steeds meer drinken. Als ook zijn vrouw bij hem weggaat, komt hij op het punt dat hij zelfmoord overweegt.
In februari 2009 heeft André (62) weer een nieuwe baan gevonden. “Ik ga nu elke ochtend weer fluitend naar mijn werk. Ik geniet en ben dankbaar dat ik weer mag werken.”

Op 1 augustus 2002 krijgt André van Ingen van zijn werkgever te horen dat zijn hulp niet meer nodig is en dat hij per 1 september ontslagen wordt. Na 22 jaar komt André op straat te staan. “De eerste jaren kreeg ik het woord ‘ontslagen’ niet over mijn lippen. In plaats daarvan zei ik altijd: Ik ben weggereorganiseerd. Ik geneerde me. Ik voelde me machteloos, afgeschreven en schaamde me voor mijn werkloosheid.” André schreef zeker twintig sollicitatiebrieven per week, maar zonder resultaat. Vanuit frustratie gaat hij steeds meer drinken en komt zo in een negatieve spiraal terecht. Als ook zijn vrouw bij hem weggaat, komt hij op het punt dat hij zelfmoord overweegt. “Ik stond bij een spoorwegovergang en dacht: deze trein is voor mij bestemd. Maar toen de trein er aan kwam, zag ik in een flits mijn twee kinderen voor mij. Ik realiseerde mij toen: ik kan mijn kinderen dit niet aandoen.”

André volgt in die tijd een spirituele opleiding, waar hij leert dat de verantwoordelijkheid voor je leven bij jezelf ligt. Hij stopt met drinken en sinds februari 2009 heeft hij via bemiddeling van de gemeente weer een baan. Hij werkt nu vier dagen per week. “Ik ga elke ochtend fluitend naar mijn werk. Ik geniet en ben dankbaar dat ik weer mag werken. Als ik dan in de tram die chagrijnige koppen zie, denk ik: jullie beseffen niet wat jullie hebben.”

Deze uitzending van het programma De wandeling met de titel André van Ingen is uitgezonden op vrijdag 24 april door de KRO. De presentatie was in handen van Hella van der Wijst.