Paula Smits-Franke

Paula heeft een leuke baan, een man, twee kinderen en staat altijd voor iedereen klaar. Toch voelt ze zich ongelukkig. “Ik begon te denken: ‘Iedereen zal beter af zijn zonder mij’.” Ze doet een zelfmoordpoging, maar die mislukt. Na een zware revalidatie leert ze weer lopen. Als ze haar leven heeft opgepakt, slaat het noodlot opnieuw toe.

Paula Smits-Franke: “Ik kom uit een groot katholiek gezin. ‘Zorg goed voor anderen’ was het credo. ‘Nee’ zeggen leerde ik thuis niet. Ik had een grote verantwoordelijkheid en ik wilde aardig gevonden worden. Als ik er nu op terugkijk, legde ik veel druk op mezelf.” Paula wordt steeds onrustiger en ze raakt aan de drank. “Ik dacht: ‘Voor wie ben ik hier nog? Ik doe iedereen maar pijn.’ Op een gegeven moment wilde ik echt dood.”

Paula overleeft een zelfmoordpoging. Ze raakt haar rechterbeen en linkervoet kwijt en moet een tijd revalideren.
Als ze is opgeknapt laat ze zich omscholen tot therapeut. Ze heeft nu een bloeiende praktijk en begeleidt gespreksgroepen voor nabestaanden van zelfdoding, als ze opnieuw een zware klap te verwerken krijgt. Haar zoon berooft zichzelf van het leven. Paula: “Ik had het gevoel dat er een stuk van mijn hart was geamputeerd, maar ik had nu wel een soort geloof dat ik er uit zou komen. Ik kon kiezen tussen ‘bitter’ of ‘beter’ en ik koos voor het laatste.”

Deze uitzending van het programma De wandeling met de titel Paula Smits-Franke is uitgezonden op vrijdag 28 november door de KRO. De presentatie was in handen van Hella van der Wijst.