Cabaretier en schrijver
Hans Dorrestijn: 'Het leeft nog heel erg in m'n kop, diep in m'n hart wil ik nog een keer iets echt heel goeds maken!' Cabaretier en schrijver
Hans Dorrestijn heeft in zijn leven al het één en ander meegemaakt. Zo werd hij opgevoed door een stiefvader die hem mishandelde, dronk Hans jarenlang zijn misère weg en had hij te kampen met depressies. Maar sinds Dorrestijn het vogelen serieus is gaan nemen, schijnt de zon weer. 'Gisteren keek ik uit het raam en toen zag ik een zwarte mees! Daar zouden veel vogelaars jaloers op zijn. Die valt je vaak niet op omdat hij zo op de koolmees lijkt, maar hij is herkenbaar aan een wit plekje op zijn achterhoofd. Ik had m'n leesbril op en toch heb ik hem herkend! Ok, ik blijf een prutser, maar ik ga vooruit'. Op dit moment tourt de cabaretier door het land met zijn voorstelling 'Het einde is zoek', daarin zit ook een zogenaamd Bejaardenblok. 'Daarin vertel ik over de leuke aspecten van het oud zijn, dan ageer ik tegen iPads en dat soort dingen. 'Sodemieter toch op!', heet het. Ik ben altijd ouderwets gebleven, dan word je vanzelf weer modern. Het leeft nog heel erg in m'n kop, diep in m'n hart wil ik nog een keer iets echt heel goeds maken!'
Hans Dorrestijn is nog maar een baby als zijn biologische vader overlijdt, zelf heeft hij twee kinderen. Hoe is hij als vader? 'Goeie genade, het is me geweldig meegevallen! Ik heb het niet allemaal goed gedaan, hoor. Maar van tevoren had ik het gevoel dat ik niks om kinderen zou geven, zeker niet als baby. Maar dat is me honderd procent meegevallen! Ik ben dol op ze!'
Deze uitzending van het programma De wandeling met de titel
Hans Dorrestijn: 'Gisteren zag ik een zwarte mees met m'n leesbril op!' werd uitgezonden op zaterdag 12 maart door de KRO.
