Frank Westerman

Frank Westerman (1964) ging op zoek naar de God van zijn kinderbijbel. Sinds de geboorte van zijn dochter kan hij er niet meer omheen de vragen van het leven eerlijk onder ogen te zien. Hij beschrijft in zijn nieuwste boek Ararat de tocht die hij maakte. Hij komt er achter dat hij niet van God los is. 'Ik erken dat er een domein is van het onverklaarbare. Ik vind het fantastisch dat die mystieke ruimte er is, omdat het onkenbaar is. Het onkenbare heeft geen naam, je kunt je alleen iets verbeelden.' Toen Westerman op de berg Ararat stond, waar ooit de ark van Noach zou zijn gestrand, keek hij in een spelonk. Hij zag miljoenen, miljarden jaren. Westerman: 'Je kunt je overvallen voelen door een gevoel van nietigheid. Minder dan een glimworm ben je. Tegelijkertijd voelde ik een Don Quichotte-achtige heldhaftigheid. Dat je kunt nadenken, beschrijven, dat je dingen kunt verbeelden, dat is fantastisch.' Westermans heilige tekst komt uit de bijbel: In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Dit was in den beginne bij God. De tekst verwoordt wat hem nog rest van de God van de kinderbijbel. Frank Westerman studeerde tropische cultuurtechniek aan de Landbouwuniversiteit Wageningen. In 1992 vertrok hij als correspondent van De Volkskrant naar Belgrado. Vervolgens reisde hij voor NRC Handelsblad naar verschillende internationale brandhaarden. Hij publiceerde er artikelen en boeken over. In 1997 streek hij neer in Moskou. Daar schreef hij in 1999 het boek waaraan hij zijn grootste bekendheid te danken heeft, De Graanrepubliek. Het daaropvolgende Ingenieurs van de ziel stond op de shortlist van zowel de AKO-literatuurprijs als de Gouden Uil. Sinds 2002 werkt Westerman als fulltime-schrijver van non-fictie in Amsterdam.

Presentatie: Annemiek Schrijver en Ferdinand Borger.

Deze uitzending van het programma Het Vermoeden met de titel Frank Westerman is uitgezonden op zondag 11 maart door de IKON. Te gast was Frank Westerman. De presentatie was in handen van Annemiek Schrijver en Ferdinand Borger.