Jan en Willy Lindeboom

Margriet verwelkomt Willy en Jan voor een paar dagen op Ameland. 'Jan de bakker' uit Urk. Iedereen kent hem daar. Alles gaat voorspoedig met Jan en Willy. Vijf kinderen, een mooie zaak, leuke kleinkinderen. Tot 2004: Jan krijgt het gevoel dat hij een beetje moeite heeft met praten. Alsof hij gedronken heeft. Men denkt dat het probleem zit in zijn kunstgebit. Die is namelijk aan vervanging toe. Zijn tandarts zegt hem vol vertrouwen dat als hij straks een nieuw gebit met implantaten krijgt, het probleem zal verdwijnen. Maar na deze ingreep is er niks veranderd. Jan wordt verwezen naar de neuroloog. Als die hem hoort praten en zijn tong ziet heeft hij het eigenlijk meteen door. Jan heeft ALS. 'En wat gaat u eraan doen?' vraagt Jan onwetend en vol vertrouwen. 'Niets. Er is niets aan te doen', is het antwoord dat hij krijgt. En Jan krijgt een paar foldertjes mee naar huis. Op de terugweg, terwijl Jan achter het stuur zit, leest Willy de folders. Wat ze erin leest, durft ze niet eens met Jan te delen. 'Het is zo hard, zo erg, zo eng.' Jan heeft op dit moment veel moeite met praten, moeite met ademen en moet regelmatig aan een apparaat om zijn longen te helpen ademen. Anders houdt hij te veel giftige stoffen in zijn bloed vast die hem snel fataal zouden zijn. De gezondheid van Jan gaat hard achteruit maar zijn humor en joie de vivre geenszins. Op Ameland bakt hij nog een lekkere slagroomtaart voor zijn vrouw. En terwijl het fysiek heel zwaar voor hem is, glundert hij van geluk omdat hij nog een keertje zijn kunst uitoefent. Hij lacht nog steeds het leven toe - terwijl het andersom niet zo schijnt op het eerste gezicht - maar hij geniet anders dan vroeger. Hij heeft laatst ontdekt hoe wonderlijk mooi het is om zijn eigen kinderen een kus te geven. Een kus.

Deze uitzending van het programma Tot de dood ons scheidt met de titel Jan en Willy Lindeboom is uitgezonden op dinsdag 27 maart door de EO.