Wouter Buikhuisen

Onderzocht een kwart eeuw geleden de biologische en sociale factoren bij crimineel gedrag. Werd vervolgens uitgespuugd door links Nederland en de universiteiten. Inmiddels lijkt hij wetenschappelijk gerehabiliteerd. Voor het eerst maakt Buikhuisen voor de televisie de rekening op van de ooit zo geruchtmakende affaire.

Toen een kwart eeuw geleden de linkse kerk het evangelie van de maakbare samenleving verkondigde, tekende criminoloog Wouter Buikhuisen (1933) ongewild z'n wetenschappelijke doodvonnis. Zijn pleidooi om onderzoek te doen naar de wisselwerking tussen biologische en sociale factoren bij crimineel gedrag werd getorpedeerd als fascistisch. Bommeldingen, brieven met poep en scheldpartijen en doodsbedreigingen per telefoon waren het gevolg. De Nederlandse media verketterden hem (Piet Grijs in Vrij Nederland: "Het verschil tussen Glimmerveen en Buikhuisen is een academische opleiding"), de universiteit frustreerde z'n werk, de politiek zweeg; Buikhuisen verliet de wetenschap op doktersadvies.

Inmiddels is zijn gedachtegoed ingehaald door de tijdgeest en door onderzoeken in binnen- en buitenland. Voor het eerst sinds zijn pijnlijke aftreden doet Wouter Buikhuisen voor de televisie zijn relaas, en maakt hij de rekening op van 'de grootste zwarte bladzijde in de geschiedenis van de Nederlandse wetenschap'. "Grijs zat mij niet dwars. Maar de bestuurders van de Koninklijke Academie voor de Wetenschap die ervoor zorgden dat de vrijheid van wetenschappelijk onderzoek in het geding kwam."

Samenstelling en regie: Jeroen Berkvens

Deze uitzending van het programma Profiel met de titel Wouter Buikhuisen is uitgezonden op woensdag 25 mei door de KRO, de IKON en Human. Item is niet meer te bekijken