Zoals ik riep in de opening van het programma: de steden vol van historie, de trotse mensen, het weidse landschap waarin alles groeit, de dieren overal om je heen, het sterk wisselende klimaat met bloedhete zomers, ijskoude winters en serieuze regenval zorgt voor een uitzonderlijke kwaliteit aan voedselschatten.
In een paar dagen schiet alles aan mij voorbij. Stoere mannen sorteren vis vroeg in de ochtend in de kustplaats Sines, waar Vasco da Gama leefde en vertrok op zijn ontdekkingstochten. De ‘goodlooking’ bakker die wij ’s nachts bezochten en die met veel trots zijn familiebedrijf runt (‘brood zit in mijn bloed’). De oude wijnranken waar Paulo mij doorheen leidde. En waarna wij zijn wijn proefden: gelagerd in kleistenen potten (robijnrood, complex, mineraal, rijpe bessen, vanille, viooltjes, 40 euro per fles). Kruidenman Antonio José Conceiçao Remalho, met zijn gezond bruine kop, laat smaken in mijn mond exploderen. De miezerende regen deert mij niet. De dames die 9000 kaasjes per dag maken van de allerfijnste kwaliteit, ik zoen de oude vrouw met het getaande gelaat. De boerderij waar ik serieuze les krijg in de ecologie van Alentejo terwijl we praten over kurk en de eikeltjes van deze boom proeven. Overal staan de voor ecologische balans zeer belangrijke kurkbomen.
En dit is de zeer beknopte versie van mijn belevenissen! Geloof me: ruil de stranden van de -overigens ook niet verkeerde- Algarve eens in voor deze weidse streek die daar net boven ligt en laat je verrassen en betoveren. Niet alléén door eten & drinken maar ook door de mensen, de architectuur en de cultuur. En de lege stranden!
De keuken van Alentejo kun je vergelijken met de ‘Cuccina Povere’ in Italie.
In ‘Armeluiskeuken’ waarvan ik zoveel hou vanwege de eenvoud staat brood centraal;
Broodsoep, broodsalade, ‘migas’, toast etc etc, wat doen ze hier niet met brood?!
Makreel is en naar mijn mening zeer onderschatte vis, spotgoedkoop, op heel veel manieren te bereiden en zo lekker!
Het is steeds weer een uitdaging om een vertaling te maken, en alle ingredienten uit een regio in een gerecht te verwerken, maar ik ga er vanuit dat het aardig is gelukt.
Ik besloot een vrij neutrale bouillon te maken met een ‘knallende kruidenkick’, waarin ik makreel combineer met prachtig spek van het Ibericovarken.
Kardoen is een vergeten groente, een distelachtige plant, ietsje bitter met de smaak van bleekselderij en artisjok.
Dit gerecht lijkt moeilijker dan het is, en de bouillon en kruidenkick kan je ruim van tevoren maken en vrij lang bewaren.
De presentatie was in handen van
Rene Pluijm. Deze uitzending van het programma Pluijm´s Eetbare Wereld met de titel
Portugal, kwaliteit aan voedselschatten werd uitgezonden op vrijdag 9 mei door RTL4.
