Thea Savory

Thea Savory-van Huis vertrok begin jaren negentig als kersverse, gelovige tropenarts in haar eentje naar Zambia. Ze was toen 31. Met een contract van de gereformeerde kerk op zak, ging ze als arts werken in het missieziekenhuis. Een droom waar ze al vanaf haar 18e naartoe had gewerkt en haar studie geneeskunde keurig op had uitgekozen. Maar eenmaal in Zambia kreeg haar leven al snel een totaal andere wending.Na aankomst in Zambia en een korte inwerkperiode, was Thea in no time de enige opererende arts van het plaatselijke ziekenhuis, zelfs van het hele district. Gecompliceerde bevallingen, moeilijke operaties; ze werkte dag en nacht. De werkdruk was enorm, en om af en toe even afstand te nemen van het ziekenhuis, ging Thea ter ontspanning zwemmen op de boerderij van Tom Savory. Hij was een Engelse grootgrondbezitter die met zeshonderd zwarte Zambianen een boerenbedrijf runde in de bush van Zambia, niet al te ver van het ziekenhuis vandaan. Hij was weduwnaar en 23 jaar ouder dan Thea. Het klikte vanaf het eerste moment dat ze elkaar ontmoetten. Thea: “Verliefd op een blanke grootgrondbezitter die in een kast van een huis woonde en rondreed in een Mercedes! Kon het fouter? Ik was toch naar Zambia gekomen om de arme zwarte Zambianen te helpen? Hij paste totaal niet in mijn plaatje!’’ Hij zette al haar plannen op zijn kop, maar uiteindelijk won de liefde. En twee jaar nadat Thea was aangekomen in Zambia, stond ze als bruid onder de reusachtige vijgenboom op het boerenerf van de Savory’s. Ze werd in korte tijd moeder van twee zoons en zei het districtsziekenhuis vaarwel. Thea besloot als arts haar energie te richten op de gezondheidsproblemen van de arbeiders op het boerenbedrijf en zette daar een eigen kliniek op.

Slagaderlijke bloeding
“Onze boerderij moet je je voorstellen als een heel dorp; de arbeiders die de velden bewerken, wonen er ook met hun kinderen. Het totale oppervlak aan akkers is zes bij vier kilometer, dus we hebben heel wat werk te verzetten om alle monden te voeden.” De verantwoordelijkheid woog zwaar op Toms schouders. Tot 2 januari 2008. Een bende gewapende overvallers drong die avond de boerderij binnen en schoot voor de ogen van Thea haar man dood. “Ik zag Tom vallen, een grote slagaderlijke bloeding, en ik wist meteen: hij is dood, dit is alleen nog zijn lichaam.” Thea’s wereld stortte in en een zware periode volgde. Maar voor de mensen op het bedrijf en voor haar zoons moest ze door. Nu, twee jaar later, begint de levenslust weer terug te komen. “Ik word dit jaar 50. Misschien heb ik nog tien, twintig jaar te gaan en daar wil ik het allerbeste van maken. Ik heb door alles geleerd om met de hemel te leven. Juist daardoor wil ik mijn plek hier op aarde innemen en mijn prioriteiten scherpstellen. Voor je het weet, is je tijd gekomen.”

Kans
Nu Tom er niet meer is heeft Thea de rol van directrice op zich genomen. Ze richtte een fonds op om de kinderen van de werknemers op de boerderij naar de middelbare school te laten gaan. Ze wil hen graag de kans geven om verder te ontwikkelen en de ouders van de kinderen hebben hier vaak geen geld voor.

Deze uitzending van het programma Nederland helpt met de titel Thea Savory is uitgezonden op donderdag 7 oktober door de EO.