Een zeer persoonlijk verhaal van verslaggever Olaf Koelewijn. Zijn 12-jarige zoon Casper werd veel te vroeg geboren en belandde op de neonatologie-afdeling van het Isala Vrouw-kindcentrum in Zwolle. Casper is gezond en hij wil heel graag meer weten over waar hij de eerste periode van zijn leven heeft doorgebracht. Ook Olaf is na twaalf jaar benieuwd wat er in al die jaren veranderd is en neemt zijn vrouw en zoon mee om kennis te maken met deze bijzondere afdeling. Olafs zoon Casper kwam in de dertigste week van de zwangerschap ter wereld. De moderne, medische techniek geeft kinderartsen steeds meer de mogelijkheid om baby's die te vroeg worden geboren te helpen. Op dit moment wordt een baby die zich vóór de 24ste week van de zwangerschap aandient, in principe niet behandeld. In het buitenland ligt de grens lager, maar hoe ver kun je daarin gaan? Want hoe vroeger een baby wordt geboren, hoe slechter de vooruitzichten zijn zoals een leven met ernstige motorische of verstandelijke handicaps. In de reportage ontmoet Olaf ouders die in hetzelfde schuitje zitten als hij, waarbij sommige ouders minder geluk hebben dan Olaf en zijn vrouw. Ook gaat hij in gesprek met de kinderarts die Casper heeft behandeld en nog steeds in hetzelfde ziekenhuis werkt. Hij ontmoet een arts in opleiding die zelf veel te vroeg geboren is en altijd heeft geweten dat ze neonatologie wilde studeren. En hij spreekt verpleegkundigen die verantwoordelijk zijn voor de dagelijkse zorg van veel te vroeg geboren baby's die vechten voor hun leven. Een aangrijpende reportage waar verdriet en blijdschap dicht bij elkaar liggen.
De presentatie was in handen van
Wilfred Kemp. Deze uitzending van het programma Kruispunt met de titel Wat is te vroeg werd uitgezonden op zondag 11 november door de RKK.
