Je vader of moeder langdurig opgesloten in de gevangenis, een nachtmerrie voor elk kind. Voor Jochien (40), Terry (26) en Beau (15) de harde werkelijkheid. In Kruispunt de openhartige verhalen van deze beschadigde, maar ook veerkrachtige kinderen van (ex-)gedetineerden. Jochien zag haar vader meer in de gevangenis dan thuis. Bijna haar hele leven heeft hij achter de tralies gezeten. Elke maand ging ze, samen met haar moeder, naar haar vader. De ene keer in Vught, dan weer in Nieuwegein, ze reisde veel gevangenissen af: 'Ik zag hem niet vaak, maar ik heb altijd gevoeld dat ik speciaal voor hem ben.' Toch is Jochien ook zwaarteleurgesteld dat ze geen normale jeugd heeft gehad. 'Hij is nu drie jaar vrij en licht aan het dementeren, daarom koester ik elk moment dat we samen zijn.' De afwezigheid van een vader of moeder die in de gevangenis zit, beschadigt de ouder-kindrelatie. Elkaar regelmatig zien in een prettige omgeving is dan belangrijk. Gelukkig is hier in de loop van de jaren steeds meer aandacht voor. Terry: 'Jarenlang zweeg ik angstvallig over het gemis van mijn vader, bang voor stigmatisering, maar nu geef ik lezingen aan personeel uit de gevangenis, maar ook in het land. Door mijn ervaringen te delen hoop ik dat er meer inzicht en begrip komt voor kinderen zoals ik.' Als kind horen dat je moeder lange tijd niet meer thuis komt, doet pijn. Beau werd er vijf jaar geleden mee geconfronteerd. Als hij daaraan terugdenkt moet hij wel een traantje wegpinken. 'Ik mis mijn moeder. Ik zou graag weer lekker met haar op de bank zitten en samen wat lekkers eten. Maar dat kan voorlopig niet. Daarom probeer ik er zo positief mogelijk mee om te gaan en als we dan bij elkaar zijn te genieten.'
De presentatie was in handen van
Wilfred Kemp. Deze uitzending van het programma Kruispunt met de titel Ouder achter de tralies werd uitgezonden op maandag 3 februari door de RKK.
