Dik

Dylan en Frederieke zijn vijftien en veel te zwaar. Net als veel andere zware kinderen worden ze gepest op school en ook thuis loopt het niet zo lekker. Minder eten en meer bewegen is makkelijker gezegd dan gedaan als je verdrietig bent en je je schaamt voor je lichaam. Deze documentaire laat via hun persoonlijke verhaal zien dat overgewicht slechts een symptoom is van complexere persoonlijke en maatschappelijke ontwikkelingen.

“Als ik thuiskom en er is niemand om mee te praten, dan ros ik gewoon iets uit de kast.”

Het aantal kinderen dat meer dan honderd kilo weegt, is in Nederland de laatste tien jaar explosief gegroeid: één op de acht kinderen tussen 5 en 16 jaar kampt met overgewicht of zelfs met (morbide) obesitas. Dat is voor hen persoonlijk ongezond, maar ook een groeiende maatschappelijke zorg.

Voor jongeren en hun ouders is het niet makkelijk om overgewicht bespreekbaar te maken. Als je vijftien bent, wil je meestal niet dat je ouders zich teveel met je bemoeien en al helemaal niet met je gewicht. Eten gebeurt dan ook meestal in eenzaamheid en is volgens Frederieke “eigenlijk gewoon een drug”. In de zomer gaan ze beide naar een speciaal vakantiekamp. Ze leren er over gezond eten en kunnen veilig onderling praten en lol maken. Ze maken vrienden, worden verliefd en kunnen vooral even onbezorgd puber zijn. Met het groeien van hun zelfvertrouwen, blijken de kilo’s er ineens ongemerkt af te vliegen.

Deze uitzending van het programma Holland Doc met de titel Dik is uitgezonden op donderdag 23 september door de VPRO, de IKON, Human en NTR.