Roos Rebergen – Weet ik niet zo goed… is een muzikaal en intiem portret van de eenentwintigjarige
Roos Rebergen, singer-songwriter van Roosbeef. In 2005 wint ze de Grote Prijs van Nederland en haar debuutalbum ‘Ze willen wel je hond aaien, maar niet met je praten’ krijgt lovende kritieken. Met haar knalrode haar en eigenzinnige karakter is Roos een opvallende verschijning. Terwijl haar ster rijzende is, moet ze moedeloos toezien hoe de oude boerderij in Duiven waar ze opgroeide, gesloopt wordt. Met de sloop van de boerderij neemt ze ook afscheid van haar kindertijd. Roos gaat op kamers in Utrecht en “De boerderij krijgt een spuitje, zonder verdoving.”
Roos schrijft liedjes over zaken die dicht bij haar staan, van buitenboord-beugels tot bouwvakkers en de boerderij. “Amsterdammers die nooit in een dorp hebben gewoond, vinden het al bijzonder als je over een boerderij zingt. Dat vind ik nogal raar.” Opgegroeid in een artistiek gezin dat jaarlijks een muziekfestival organiseert in een omgebouwde mestsilo in de achtertuin, vindt ze het heel natuurlijk om zich te uiten in zelfgeschreven nummers. “Die zinnen komen bij mij sneller dan dat ik er over nadenk. Ik denk niet bij elke zin, dit is een diamantje.”
Regie: Bas Berkhout
Productie: FoolProof Video Productions
‘
Roos Rebergen – Weet ik niet zo goed…’ won onder andere de Filmprijs van de stad Utrecht op het Nederlands Filmfestival 2009 en de publieksprijs op het Go Short International Short Film Festival 2009.
Deze uitzending van het programma Het Uur van de Wolf met de titel
Roos Rebergen werd uitgezonden op zaterdag 7 november door de
NTR.
