De kleine maar fijne Stephanie (1.03 m) heeft het goed voor elkaar: eigen huis, goeie baan, een auto en een druk sociaal leven. Daar heeft ze wel wat boosheid over haar lengte voor moeten overwinnen. Toen er bij de geboorte van Stephanie (31) eerst een klompvoetje naar buiten kwam, en toen twee heel korte beentjes, wisten haar ouders meteen dat er iets aan de hand was. Ze bleek een groeistoornis te hebben en is uiteindelijk één meter drie geworden. Omdat het geen genetische afwijking is, heeft ze lange ouders en een lange zus. Als kind was Stephanie zich van haar geringe lengte nauwelijks bewust, maar in haar tienerjaren werd ze boos. Boos op mensen die naar haar keken, boos op kinderen die rare dingen zeiden en kwaad op haar ouders die haar in eerste instantie dwongen mee te gaan naar uitjes van de Belangenvereniging van Kleine Mensen. Maar na een, niet helemaal gelukte, operatie in
Amerika gaat het langzaamaan beter. Ze begint haar klein-zijn te accepteren en gaat met een aantal anderen naar een Kleine Mensen Conferentie in de VS. Daar ziet ze zoveel kleine mensen bij elkaar dat het voelt als thuiskomen. 'Ik kon iedereen daar in de ogen kijken, helemaal geweldig!' Met uiteindelijk een hbo-diploma op zak, een eigen huis, een auto en haar onafscheidelijke driewieler, is Stephanie nu aan het trainen voor de Dwarf Games deze zomer in
Canada, waar ze als zwemster haar opwachting maakt. Aan Sander vertelt ze hoe ze heeft geleerd vertrouwen te hebben in mensen. En dat ze vindt dat we allemaal wat meer vertrouwen in anderen zouden mogen hebben.
De presentatie was in handen van
Joris Linssen. Deze uitzending van het programma De wandeling met de titel Stephanie Hendriks werd uitgezonden op zaterdag 1 april door de KRO.
