Het enige wat Jolanda weet over haar eerste maanden is dat ze in het jaar 1978 in
Libanon geboren is. Verder weet ze niks. Ze brengt haar eerste maanden door in een kindertehuis en als ze pas vijf maanden is, wordt ze geadopteerd door het kinderloze, Nederlandse gezin Riemersma uit het Friese dorpje Burum. De adoptieouders doen vreselijk hun best om Jolanda een warm thuis te geven, maar langzaamaan groeit in Jolanda het besef dat ze anders is. Ze heeft een andere kleur, een fel temperament, is op haar negende al ongesteld en zo zijn er vele dingen waarin ze anders is dan die blanke Nederlandse kinderen. Vooral het feit dat veel mensen zeggen dat ze zich gelukkig mag prijzen dat ze geadopteerd is en nu tenminste voldoende te eten heeft en een warm huis, doen haar veel pijn. Misschien wel mede daardoor ontwikkelt ze een eetstoornis en wil het iedereen naar de zin maken en zegt overal sorry op. Ze trouwt op jonge leeftijd met Wilco, maar als hun eerste dochter wordt geboren raakt Jolanda volledig in paniek. Ze is bang dat haar dochter misschien wel gestolen wordt en ze voelt zich zo'n slechte moeder dat ze het kindje het liefst van de trap zou gooien. Jolanda voelt zich meer en meer onzeker worden en ook haar huwelijk lijdt echt onder al haar spanningen. Op een dag besluit ze naar
Libanon te gaan, op zoek naar sporen uit haar verleden. Aangekomen in Beiroet voelt ze zich meteen thuis. De geur van het land, het lawaai en de mensen geven haar een gevoel van thuiskomen. Toch vindt ze, ondanks al het zoeken, in een ziekenhuis niet meer dan een simpel papiertje dat haar geboortebewijs moet voorstellen. Geen naam van een vader of een moeder of familie, helemaal niks. Toch is de teleurstelling minder groot dan verwacht, want ze vindt wel iemand anders die haar diepe rust in het hart geeft.
De presentatie was in handen van
Mirjam Bouwman. Deze uitzending van het programma De verandering met de titel Jolanda Schreiber werd uitgezonden op zaterdag 3 augustus door de EO.