De tranen van De Punt

‘Dit is een treinkaping. Blijf zitten, dan gebeurt je niets.’ Deze woorden, die één van de kapers uitriep, zal Janneke Wiegers nooit vergeten. Ze was nog maar 19 jaar, toen ze op 23 mei 1977 in Assen de trein van 8.57 uur nam om naar de Pedagogische Academie in Groningen te gaan. Bij het Drentse dorpje De Punt klonk een luid gesis. De noodrem. De beruchte tweede treinkaping is begonnen.

Janneke, van huis uit gelovig opgevoed, merkte tijdens de lange angstige twintig dagen die de kaping duurde dat ze niet echt kracht kon putten uit haar geloof: ‘Ik had geen behoefte om uit de Bijbel te lezen, daar kom ik de trein niet mee uit, dacht ik’. Bij de bevrijding door mariniers vielen twee doden. Janneke zag het gebeuren en noemt deze minuten nog altijd ‘Haar oorlog van vijf minuten’. Die oorlog heeft haar leven diep beïnvloed. Ze leefde jaren lang met angst en onzekerheid. Uiteindelijk weet ze haar crisis te overwinnen en herovert ze haar vrijheid. Het geloof heeft haar daar nu wel bij geholpen.

In ‘De tranen van De Punt’ het verhaal van Janneke Wiegers die dertig jaar na de treinkaping nog ieder detail op haar netvlies heeft.

Deze uitzending van het programma De tranen van.... met de titel De tranen van De Punt is uitgezonden op woensdag 21 mei door de RKK.