Hoe te leven met vergankelijkheid? George Schouten volgt gedurende een jaar een aantal bewoners van het
Rosa Spier Huis in Laren, een wooncomplex voor senioren die afkomstig zijn uit de kunst en wetenschap. Onder het motto 'een leven lang kunst' biedt het centrum de bewoners een podium waar ze hun inspiratie kunnen delen met het publiek. Er is echter een grote verhuizing naar een nieuw gebouw op handen, wat de nodige zorg en onrust onder de bewoners teweegbrengt. In de aanloop naar de verhuizing maken we kennis met een ex-popmuzikant die zich zorgen maakt over het lot van zijn poes en met een operaregisseur die verheugd is dat hij eindelijk een plekje in het
Rosa Spier Huis heeft bemachtigd, maar eenmaal daar de kwetsbaarheid ervaart die hoort bij de ouderdom. Een soefi, die eerder zijn vrouw en kind heeft verloren, probeert richting te geven aan de steeds maar veranderende werkelijkheid die door de bewoners ervaren wordt. En een muzikaal echtpaar toont hoe muziek schoonheid en troost biedt. Tijdens de draaiperiode wordt de regisseur van deze film zelf geconfronteerd met het ouder worden. De vergankelijkheid dringt zich aan hem op, evenals de schim van de dood. Met behulp van zijn boeddhistische opvattingen probeert hij met rechte rug de vergankelijkheid in de ogen te kijken.
Deze uitzending van het programma De Boeddhistische Blik werd uitgezonden op zondag 17 mei door BOS.
