Haar eerste dode zag
Barbara Barend toen ze vijf was. Het was haar onderduikopa. Dankzij de gastvrijheid van diens gezin kon de familie Barend de oorlog overleven. De aanblik van de dode man werd voor de jonge Barbara een levenslange angst. 'Ik heb mezelf daarna voorgenomen om nooit meer iemand dood te willen zien.' Haar eerste dode zag
Barbara Barend toen ze vijf was. Het was haar onderduikopa. Dankzij de gastvrijheid van diens gezin kon de familie Barend de oorlog overleven. De aanblik van de dode man werd voor de jonge Barbara een levenslange angst. 'Ik heb mezelf daarna voorgenomen om nooit meer iemand dood te willen zien.' Haar joodse familiegeschiedenis is voor Barend heel belangrijk. Het ging op familiebijeenkomsten voortdurend over wie er niet meer waren. Als jonge puber las ze boeken over de gruwelen van de concentratiekampen. Nu staat voor haar de band met de traditie voorop. De twee kinderen die ze samen met haar vrouw kreeg dragen haar naam, zodat de naam Barend niet met haar eigen generatie uitsterft. Hoewel ze zelf niet religieus is en ook niet zo is opgevoed, wil ze wel dat haar begrafenis geleid zal worden door een rabbijn. Het krijgen van kinderen heeft haar veranderd. 'Vroeger fietste ik door het rode licht, dat doe ik niet meer. Ik ben voorzichtiger. We hebben kinderen op de wereld gezet, het leven is nu veel kostbaarder.'
In deze uitzending van De Kist was
Barbara Barend te gast. De presentatie was in handen van
Kefah Allush. Deze uitzending van het programma De Kist met de titel
Barbara Barend werd uitgezonden op zondag 30 november door de EO.
