Schrijfster, publiciste, politica en activiste
Anja Meulenbelt (1945) staat bekend om haar tomeloze inzet voor de stichting Kifaia, die zich bekommert om Palestijnse gehandicapten in de Gazastrook. Na haar eerste bezoek aan Gaza is ze zich helemaal gaan verdiepen in het conflict tussen
Israël en de Palestijnen. Door jarenlang op het onderwerp te studeren heeft ze een enorme knowhow opgebouwd.
Een paar jaar geleden vroeg
Huub Oosterhuis haar voor een interview. Hij nodigde haar uit om op zondag eens naar een dienst van de Studenten Ekklesia te komen. Met de nodige schroom en nieuwsgierigheid heeft ze dat gedaan. Ze heeft letterlijk gevoeld hoe een hand haar naar voren duwde en hoe er een wereld voor haar open ging: ze raakte totaal ontroerd.
Anja Meulenbelt heeft ontdekt dat ze altijd al gelovig geweest ís. De kerk ziet ze als een, in haar leven noodzakelijke, kunstgreep: je maakt een plek in een onherbergzaam leven.
Natuurlijk is er bij haar ook weerstand geweest, maar uiteindelijk heeft ze zich overgegeven en heeft ze zich laten dopen. Iedere keer als ze naar de kerk gaat, komt ze er zacht vandaan. Meulenbelt herkent zich in de woorden van de Amerikaanse dichteres en essayist Adrienne Rich: Er moeten mensen zijn met wie we kunnen neerzitten en huilen, terwijl we niettemin tot de strijders gerekend worden.
Deze uitzending van het programma Het Vermoeden met de titel
Anja Meulenbelt is uitgezonden op zaterdag 10 augustus door de IKON.
