Stikken in het paradijs

Dit jaar bestaat het Koninkrijk der Nederlanden 200 jaar. Curaçao is één van de parels aan de kroon, een geliefd eiland bij veel Nederlandse toeristen. Wat de vakantiegangers vaak niet weten, is dat in dit paradijs een van de grootste milieuschandalen van het Koninkrijk plaatsvindt.

De Isla-olieraffinaderij stoot jaarlijks miljoenen kilo’s zwaveldioxide in de lucht. Dat is meer dan alle Nederlandse raffinaderijen bij elkaar. Omwonenden worden doodziek, scholen moeten dicht door stank en rook. Politiek Den Haag en de regering van Curaçao zijn op de hoogte. Waarom grijpen ze niet in?

We onderzoeken: wie is verantwoordelijk voor deze ziekmakende fabriek en waarom worden er geen maatregelen getroffen? De raffinaderij werd in 1915 door Shell op Curaçao gebouwd. Decennia lang was Shell de belangrijkste werkgever op het eiland en werd er aan de milieuvervuiling weinig aandacht besteed. In 1985 verkocht de Shell de raffinaderij aan de Antillianen voor het symbolische bedrag van één gulden, met achterlating van een flinke milieuschade. Sindsdien verhuurt Curaçao de raffinaderij aan de staatsoliemaatschappij van Venezuela. Aan onderhoud of renovatie is sindsdien weinig gedaan. De internationaal erkende uitstootnormen van de WHO (Wereld Gezondheidsorganisatie) worden met grote regelmaat overschreden. “Het zijn waarden die nergens ter wereld voorkomen, die hier gemeten worden, maar waar totaal geen actie op volgt”, zegt Peter van Leeuwen, voorzitter van de stichting SMOC (Schoon Milieu op Curaçao), die al jaren tegen de verontreiniging strijdt.

Deze uitzending van het programma Zembla met de titel Stikken in het paradijs is uitgezonden op donderdag 21 maart door de VARA en NTR.