12-2-2011

In Z.O.Z. staat de stelling centraal dat een revolutie pas is geslaagd, wanneer de positie van de vrouw na de omwenteling beter is dan ervoor. Op grond hiervan kunnen we zeggen dat de revolutie in Iran in 1979, toen de Sjah viel en Khomeini de macht kreeg, totaal is mislukt. Hoe zit het dan met de stem van de vrouwen, nu met de huidige opstand in Egypte? Anil Ramdas gaat hierover in gesprek met drie vrouwen die hun wortels in het Midden-Oosten hebben.

“Waar zijn de eisen van vrouwen? Ze zijn volgens mij niet goed georganiseerd,” is een reactie van Mina Saadadi. Ze is journaliste en maakster van een nieuws-website voor vrouwen in Iran. Saadadi geeft aan dat ze niet helemaal positief staat tegenover de Moslimbroederschap in Egypte. Ze maakt een vergelijking met de Iraanse revolutie eind jaren ‘70. “Als je kijkt hoe het met Khomeini is gegaan; hij zat in Frankrijk en vertelde dat een niqaab of hoofddoek niet verplicht zou worden in Iran. Maar toen hij naar Iran kwam bij een machtswisseling, bleek dit niet zo te zijn.”

Monique Samuel, schrijfster, studente en Egypte-deskundige: “Er is wel samenhorigheid bij het protest, maar de oplossingen die de mensen hebben zijn verschillend. Daar is complete verdeeldheid over. Dit kun je in het straatbeeld al zien; hoogopgeleiden dragen vaak een niqaab en armen bijvoorbeeld minder kleding. Dat stelt me niet gerust.”

“Mensen kunnen soms heel godvrezend zijn. Zo kun je verklaren dat de Sharia-wetgeving aansluit bij wat zij geloven,” stelt Hassnae Bouazza. Ze is journaliste en columniste bij ‘Frontaal Naakt’ en Vrij Nederland. Bouazza ziet de gang van zaken in Egypte nu enigszins positief. “Alles hoeft niet in één keer, je kunt vernieuwingen die positief zijn voor vrouwen ook stap voor stap invoeren.”

Deze uitzending van het programma Z.O.Z. is uitgezonden op zaterdag 12 februari door de VPRO. Te gast waren Monique Samuel en Hassnae Bouazza. De presentatie was in handen van Anil Ramdas.