17-2-2009

"Vaak wordt hij 's nachts gillend wakker " zegt de 76 jarige Elfie van Delft terwijl ze teder naar haar man Barend (81) kijkt. Ze knijpt hem zachtjes in zijn handen. Barend van Delft is overlevende van concentratiekamp Auschwitz. Als jonge man maakt hij daar verschrikkelijke dingen mee. Zo is hij diverse malen verplicht getuige van ophangingen en wordt hij zo hard geslagen dat zijn schedel nog steeds een deuk vertoont. Programmamaker Herman Haan gaat naar Israel om op zoek te gaan naar de veerkracht van een bijna uitgestorven generatie Nederlandse Joden, die niet alleen de tweede wereldoorlog heeft overleeft, maar die ook een nieuw land opbouwt terwijl ze van de ene oorlog in de andere rolt. Zijn zoektocht leidt tot bijzondere ontmoetingen en openhartige gesprekken. In Haifa bezoekt hij bejaardenhuis Beth Joles, waar hij naast de familie van Delft ook een gesprek heeft met mevrouw Gila Kidar. Zij moet in haar eentje als kind onderduiken. Nog steeds vertoont haar gezicht de sporen van deze ellende. Op indringende wijze praat ze over de gevolgen die de Joodse onderduikers hun leven lang met zich meedragen. Toch brand er in de ogen van deze bejaarde vrouw een vuur dat blijkbaar niet te blussen valt. In Galilea volgt er een gesprek met de tweede generatie Jood Moshe Wagner. Hij vertrouwt Herman Haan toe dat hij nog steeds moeite heeft om Duitse spullen te kopen. Soms zit de pijn heel diep. De zoektocht gaat niet over het gelijk van de Joden of de Palestijnen. Het gaat over de veerkracht van een generatie die van het ene conflict in het andere rolt. Die de bombardementen van de tweede wereldoorlog overleeft. En nu moeten deze oudere generatie schuilen voor de raketten uit de buurlanden. Het gaat in werkelijkheid over een oorlog die nooit voorbij gaat.

Deze uitzending van het programma 't Zal je maar gebeuren is uitgezonden op dinsdag 17 februari door de EO.