Susan Smit

Reacties op deze uitzending

• blikker3270 10-3-2009 02:40
  Dit interview laat zien dat als de journalist zichzelf niet laat zien de toeschouwer ook niets kan leren van de persoon, in dit geval Susan Smit, als hetgeen we al wisten. Geen emotie geen (zichtbare)ontmoeting tussen twee mensen en culturen. Oppervlakkige prietpraat die we weer snel vergeten, zonde van tijd en moeite.
  Als Rik iets wil vragen over spiritualiteit; liefde; seksualiteit; alternatieve therapieën enzovoort dan zou hij door een goede voorbereiding toch best kunnen zorgen dat hij uit eigen ervaring kan putten? Dan kan hij toch zijn mening geven? Anders je mond houden vind ik. Als je jezelf niet wilt tonen dan zijn vragen beschamend en de toeschouwer zit in een piepshow. De schaarse momenten dat Susan persoonlijk en geïnspireerd zou kunnen verhalen over liefde, eenzaamheid of vorige levens, werd gestopt met verder vragen. Geen werkelijke interesse dus voor de ander als persoon met motieven en keuzes. De levenslessen en ervaringen van Rik Felderhof zelf, zijn eigen passie dus, kwamen nooit over het voetlicht. Het gevolg is een schijnontmoeting, tussen Afrikaanse coulissen en met als westers sausje het uit medelijden kopen van iets dat je niet nodig hebt. Wegwerp voorwerpen resulterend in wegwerp journalistiek. Als Rik in de toekomst boeiende afleveringen wil maken, moet hij in de spiegel leren kijken en zichzelf in de strijd werpen. Hij moet mensen willen ontmoeten, geen façades. De lege schone schijn wereld die we nu te zien kregen te midden van het grote lijden in Afrika is pijnlijk en beschamend. Het zal moet plaatsmaken voor bezieling. Anders kunnen we helaas, om Susan’s beeld te gebruiken, alleen spreken van uitwisselbare oppervlakkige snackjournalistiek zonder liefde en spiritualiteit; ten koste van een ontmoeting van mensen die zichtbaar leren van elkaars persoonlijke diepgang. Jammer dat Felderhof zichzelf niet wilde laten zien, dan kán er ook niets gebeuren tussen twee mensen. Nu lijkt het een voorspel waar geen einde én geen vervolg aan komt. Vind Rik Susan nu leuk of juist niet? Ik vind dat beiden zich met dit interview zichzelf tekort doen. Ze hebben niets van elkaar geleerd, althans niet zichtbaar. Dus het publiek ook niet. Zonde van de tijd, zonde van de inspanning en zonde van het leven. Dan waren, wat Susan betreft, de Goede Morgen Nederland presentaties: persoonlijker; innovatiever; enthousiasmerende en maatschappelijk gezien vele malen relevanter.
  Kan de redactie niet eens een goede coach / interviewer naar Rik sturen om bij hemzelf eens wat persoonlijker door te vragen? Die zijn er vast wel wel toch! Wij consumenten, hebben nieuwe, authentieke journalisten en existentiële journalistiek nodig. De maatschappij is in een crisis, dan is prietpraat uit den boze en moet worden gekwalificeerd als misbruik van menselijke resources. Jammer, heel jammer weer een gemiste kans.
  Voor bij heeft het interview heel paradoxaal nu toch zin gehad, omdat mij is duidelijk geworden dat er een nieuwe intermenselijke journalistiek moet komen. Johan.
  
• blikker3876 14-5-2009 21:08
  Ja,ik deel die mening wel..maar nu ben ik genoodzaakt om direct enkele boeken van Susan aan te schaffen..Ik moet zeggen dat oordelen over anderen of over jezelf wel het moeilijkste is om los te laten in het pad des levens..Ik vond de voorzichtigheid waarmee Susan zich etaleerde op tv etc..reden om te oordelen..Nu kan ik het beter plaatsen dat de grens tussen met je gevoel met de tijd mee gaan en zodoende verwoorden wat er leeft bij mensen..Het spiritual proces of this world..En dat kun je niet te expliciet verwoorden..Heksen op de brandstapel is nog niet zolang geleden..Maar is the balance en vertrouwen hebben.DE grens van het collectief menselijk bewustzijn in al die handelingen als onderdeel van. Ik vertrouw en hou van Susan!