TVblik dossier Marijke Vreeburg

Profiel :: Vasalis

Thu, 20 Oct 2011 07:03:25 +0100

Vasalis staat centraal, Nederlands grootste dichter met het kleinste oeuvre. Ze schreef toespraken voor koningin Juliana, was een begenadigd psychiater en hartsvriendin van Gerard Reve. Vasalis, pseudoniem van Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans, werd in 1909 geboren. Nu, ruim een eeuw later, wordt haar werk nog veelvuldig geciteerd. Met name in overlijdensberichten, zoals het klassiek geworden 'het werd, het was, het is gedaan'. De gedichten van Vasalis gaan over alledaagse dingen. Ze vatte het zelf ooit ironisch samen, bij de uitreiking van de PC Hooftprijs in 1983: 'Typisch vrouwelijke poÃ«zie die zich bezighoudt met de kleine dingen van het leven, namelijk de natuur, kinderen, ziekte, ouderdom, dood en God en meer van deze futiliteiten.' Haar dit jaar verschenen biografie, geschreven door Maaike Meijer, is nu al toe aan de vijfde druk. Haar vier gedichtenbundels - want daartoe bleef haar werk beperkt - worden nog volop gekocht, haar werk is onverminderd populair. In Profiel een antwoord op de vraag hoe de dichter en de psychiater zich tot elkaar verhielden en hoe het komt dat ze niet mÃ©Ã©r schreef. En wat maakt dat haar werk zoveel mensen aanspreekt? Filmmaker Marijke Vreeburg probeert achter het geheim van Vasalis te komen in gesprekken met onder meer Tweede Kamervoorzitter Gerdi Verbeet, criticus Rob Schouten en vriendin Jet RÃ¶ling.

Ikon Documentaire :: Leipzig 1989: De revolutie die uit de kerken kwam?

Wed, 14 Oct 2009 07:01:06 +0100

Op 9 oktober 1989 liepen 70.000 DDR-burgers door de straten van Leipzig en scandeerden: Wir sind das Volk! Er gebeurde een klein wonder: er werd geen geweld gebruikt en de protesten gingen de geschiedenis in als 'vredesdemonstraties.' De kerken in Leipzig dienden als uitvalsbasis voor de protesten.

Op die legendarische 9e oktober was de spanning in de straten van Leipzig voelbaar. De inwoners waren bang voor een 'Chinese oplossing' zoals eerder dat jaar was vertoond op het Tian-an Men-plein in Peking, waarbij honderden gewonden vielen. Mede door de inzet van zes vooraanstaande burgers uit Leipzig, die een oproep deden om geen geweld te gebruiken, bleef het die dag rustig in de stad. De dag ging de geschiedenis in als 'het wonder van Leipzig' en leidde er mede toe dat de muur viel. Eén van deze 'Leipziger-zes' was de beroemde dirigent Kurt Masur. Met het herdenkingsconcert dat hij op 9 oktober dirigeert in de Nikolaikerk, opent de film.
Marijke Vreeburg filmde destijds de gebeurtenissen en sprak met ontevreden burgers en met de dominees die toen de moed hadden om zich tegen het regime te keren. Nu, 20 jaar na dato, keert ze terug om de hoofdpersonen van toen op te zoeken. De Nikolaikerk in het centrum van Leipzig blijkt een bedevaartsoord te zijn geworden voor toeristen uit de hele wereld.

Christian Führer (foto links), de voormalige dominee van de Nikolaikerk, is inmiddels een nationale held. Hij tekende zijn ervaringen in de herfst van ‘89 op in een boek. Christian Führer is ervan overtuigd dat de val van de muur aan de kerken te danken is. Heeft hij gelijk?

Wolfgang Kröger, een andere dominee uit de film van 20 jaar geleden, werd na de Duitse eenwording geestelijk verzorger bij de Duitse politie. Dezelfde politie die in 1989 de bestaande orde verdedigde en besloot af te zien van geweld. Eén van de agenten zegt daar nu over: "Niets is zo zwaar als het gebruiken van geweld tegen je eigen familie. Mijn ouders en mijn eigen zus liepen ook mee in die demonstratie."

De theoloog Peter Zimmermann, ook één van de Leipziger-zes, werd na de eenwording van Duitsland ontmaskerd. Hij had als IM (Inoffizieller Mitarbeiter) oftewel spion voor de Stasi gewerkt en woont tegenwoordig in het westen van Duitsland, waar de IKON hem opzocht.

In deze documentaire zoekt filmmaakster Marijke Vreeburg een antwoord op de vraag hoe een systeem dat 40 jaar lang het persoonlijk leven van zijn burgers tot in de haarvaten beheerste, van het ene op het andere jaar kon verdwijnen, en welke rol de kerken daar nou werkelijk bij speelden.

Profiel :: Nederland als gastheer

Thu, 18 Dec 2008 07:33:42 +0100

De publieke discussie over integratie bevat veel negatieve uitspraken over moslims, de koran en de Islam. Uitspraken die de beeldvorming over moslims in Nederland beïnvloeden. In Profiel komen een aantal van deze in Nederland wonende moslims aan het woord over hun 'gastheer Nederland'.

Spiegel
Tegen de achtergrond van een steeds grimmiger wordend klimaat vraagt filmmaakster Marijke Vreeburg in Nederland wonende 'gast-moslims' om zich te uiten over hun gastheer Nederland. Vreeburg: "We houden de Nederlandse kijker een spiegel voor: kijk dit zijn jullie ook, deze eigenaardigheden zijn deel van de Nederlandse cultuur, het is allemaal minder vanzelfsprekend dan je denkt!"

Sprekers
Aan het woord komt onder anderen PvdA Tweede Kamerlid Khadija Arib. Arib - van Marokkaanse afkomst - zegt over Nederland: ”De Nederlandse samenleving is gesloten. Je krijgt niet zomaar toegang, je moet er heel veel voor doen.”

De van oorsprong Egyptische acteur Sabri Saad El- Hamus moest erg wennen aan de openheid waarmee Nederlanders dingen doen die in zijn land binnenskamers blijven, zoals zoenen op straat.

Pleitbezorger van een liberale islam, professor Nasr Abu Zayd, die zijn land Egypte ontvluchtte omdat hij ervan werd beschuldigd een afvallige te zijn, noemt de arbeidsmoraal en de manier waarop Nederlanders hun dagen en hun vakanties plannen.

Mensjesrechten :: Ivan

Sat, 13 Dec 2008 11:58:57 +0100

Ivan zit in een jeugdgevangenis. Zonder strafblad. Hij wacht tot er plaats is in een jeugdinrichting waar hij kan worden behandeld voor zijn eigenlijke problemen. Soms is hij bang dat hij gek wordt. In zijn dromen vlucht hij. Hij wil trouwen met zijn vriendin en weet al precies hoe hij zijn toekomstige huis wil inrichten. Regie: Marijke Vreeburg.

Profiel :: Joop den Uyl

Thu, 20 Mar 2008 07:47:00 +0100

Joop den Uyl is niet rood geboren. Hij werd groot gebracht in een gereformeerd middenstandsgezin. Tijdens de oorlogsjaren nam hij afstand van zijn geloof. Maar hij bleef uiteindelijk een echte calvinist - soms drammerig - hardwerkend en zuinig. Katholieken begreep hij niet. Dat kwam hem in zijn eerste en enige kabinet duur te staan. In dit programma Den Uyls tijdgenoten Willem Aantjes en Frans Andriessen. Zij beschrijven een gedreven, maar ook lastige politicus, die droomde van een andere samenleving, maar altijd calvinist bleef. PvdA-leider en vice-premier Wouter Bos vergelijkt zijn eigen calvinisme met dat van Den Uyl en geeft een onthullend oordeel over de sfeer in het vierde kabinet Balkenende. Regie: Marijke Vreeburg.

Profiel :: Nederland als gastheer

Mon, 17 Dec 2007 09:41:49 +0100

De afgelopen maanden geven een aaneenschakeling te zien van negatieve uitspraken over moslims, de koran en de islam. Uitspraken die de beeldvorming over moslims in Nederland beïnvloeden. Een aantal van deze in Nederland wonende moslims aan het woord over hun gastheer Nederland. Tegen de achtergrond van een steeds grimmiger wordend klimaat vraagt filmmaakster Marijke Vreeburg in Nederland wonende 'gast-moslims' om zich te uiten over hun gastheer Nederland. Aan het woord komen onder meer schrijfster Naema Tahir, politica Khadija Arib en acteur Sabri Saad el Hamus.

Ritueel :: Trippen

Mon, 14 Apr 2008 16:32:45 +0100

Het paddogebruik is niet ontstaan in het centrum van Amsterdam, maar in de binnenlanden van Zuid-Amerika. Volgens een paddogelovige gaat er bij het juiste gebruik een wereld voor je open. Voorbereiding en gebruik zijn aan strikte regels gebonden. De paddestoel als heilig sacrament. Nieuw in Nederland: khat. Bosjes gezellige stengels die bij het kauwen tot communicatieve extase leiden. Somalische heren kauwen niet alleen voor de gezelligheid, maar om aan de praat te raken over het verloren paradijs en de toekomst in het vreemde land. De nieuwe wereld kauwen, omdat de oude er niet meer is. De nieuwe wereld is voor sommige ex-junkies reeds werkelijkheid geworden. Zij hebben hun home gevonden bij de Heer. Jesus makes me higher than cocaine. Extase en vervoering op de zondagmorgen. Regie: Marijke Vreeburg.

Profiel :: Gezina van der Molen (1892-1978)

Mon, 7 Jan 2008 21:49:00 +0100

Voor de een is ze een moedige verzetsheldin, voor de ander een steile calvinist. Zelfs na haar dood roept ze tegenstrijdige reacties op. Filmmaker Marijke Vreeburg maakte een portret van deze vrouw vol tegenstellingen aan de hand van gesprekken met mensen die haar nog persoonlijk hebben gekend. In de Tweede Wereldoorlog neemt Gezina als een van de eersten stelling tegen de Duitse bezetting en weigert een Ariërverklaring te ondertekenen. Ze redt de levens van tientallen joodse kinderen uit de crèche tegenover de Hollandse Schouwburg in Amsterdam. Gezina ziet dit als een opdracht van God. Als goed gereformeerde is het haar taak om weerstand tegen de bezetter te bieden en haar medemens te helpen. In de oorlog is ze sterk en strijdbaar door haar geloof, maar datzelfde geloof legt haar ook beperkingen op. Ze wil graag studeren, maar in het gereformeerde milieu van begin 1900 is daar voor een meisje geen sprake van. Na een lange weg vol hindernissen lukt het haar toch om naar de universiteit te gaan en wordt ze uiteindelijk hoogleraar internationaal recht. Haar doorzettingsvermogen bewijst ze door als eerste vrouw te promoveren aan de Vrije Universiteit. Het gereformeerde milieu levert ook problemen op als Gezina ontdekt dat ze lesbisch is. Er openlijk voor uitkomen is geen optie, daarvoor is homoseksualiteit een te groot taboe. Toch laat ze zich niet in het keurslijf van een huwelijk drukken. Ze woont samen met een katholieke vriendin, maar zal in het openbaar nooit over haar seksuele geaardheid praten. Ze wordt actief in de Antirevolutionaire Partij en voelt zich feministisch, maar de mannenbroeders gunnen haar geen loopbaan in de politiek. Na de oorlog komt de heldin uit het verzet in opspraak als voorzitter van de OPK, het comité voor joodse OorlogsPleegKinderen. Gezina was van mening dat de joodse onderduikkinderen van wie de ouders de oorlog niet hadden overleefd het beste bij hun christelijke pleegouders konden blijven en niet opnieuw weggehaald mochten worden uit

Regie: Marijke Vreeburg.

Ritueel :: Trouwen

Mon, 14 Apr 2008 16:32:47 +0100

Constantijn en Laurentien doen het, Máxima en Alexander doen het. Heel Nederland doet het. Trouwen! Vroeg men zich in de jaren zeventig van de vorige eeuw nog bezorgd af hoe dat toch moest met al die jongeren die gingen 'hokken', nu draaien de winkels met bruidsjaponnen overuren en zijn trouwringen weer het symbool van eeuwigdurende liefde. Het huwelijk is goed voor iedereen. Van homo tot hindoe. In bos en duin. Lopend of met de limousine. Met z'n allen of juist knus met z'n tweeën. We trouwen allemaal, maar we doen het wel op onze eigen, unieke en zorgvuldig geregisseerde manier. Het ritueel heeft gewonnen, de romantiek krijgt de vorm die het beste bij ons past.

Regie: Marijke Vreeburg.

Ikon Documentaire :: De blik van de ander - Verhalen over schaamte

Tue, 8 Jan 2008 00:01:54 +0100

Titel: De blik van de ander - Verhalen over schaamte - De een schaamt zich voor zijn lichaam, de ander voor een pukkel, een derde durft niet te gaan zwemmen omdat zij zo dik is en een vierde schaamt zich voor haar vader die gewelddadig was. Verhalen van mensen die op verzoek van de IKON vertellen waar zij zich persoonlijk voor schamen. We leven in een tijd waarin schaamteloosheid troef lijkt, maar bestaat de schaamteloze mens? Kunnen wij wel zonder schaamte, of zorgt schaamte er juist voor dat we met elkaar kunnen samenleven? Wie zich kan schamen, laat daarmee immers zien dat hij bepaalde normen accepteert. Televisiekijkers zijn dol op emoties: verdriet, blijdschap, een lach en een traan. Maar het publiek raakt verwend. Soms is er schaamteloos vermaak bij het kijken naar de meest heftige emoties van degenen die in beeld komen. Het geluk of ongeluk van de één is topamusement voor de ander. Voor veel mensen gaat die televisiewerkelijkheid niet op. Zij schamen zich voor hun uiterlijk, lichaam, leeftijd, naam of inkomen. Ze voelen zich helemaal niet vrij, maar juist beschaamd, trekken zich terug en vermijden contact met anderen. Ze voelen zich gevangen omdat ze niet zijn wie ze willen zijn. Deze documentaire onderzoekt de spanning tussen het verlangen naar vrijheid en het respect voor de ander. Hoe denken jongeren daarover, schamen zij zich minder dan ouderen? En hoe zit dat met tweeverdieners? Aan het woord komen mannen en vrouwen, oud en jong, zwart en wit die vrijuit vertellen over hun schaamte, maar ook over hun trots. Regie: Marijke Vreeburg.