TVblik dossier Hans Fels

2Doc :: Berichten voor Zara

Thu, 18 Jan 2024 00:02:03 +0100

Hoe vertel je je familiegeschiedenis aan de generatie na jou? De Joodse filmmaker Hans Fels tekent belangrijke gebeurtenissen uit zijn leven op een groot vel papier en bespreekt die samen met zijn jongste dochter, de dan 10-jarige Zara.

VPRO Thema :: De donkere kamer van Eli Weinberg

Wed, 26 May 2010 22:21:39 +0100

Ik werkte met een man die alle voorrechten kon genieten van de heersende groep, maar die daarvan af zag en er voor koos zich in te zetten voor de onderdrukte bevolking van Zuid-Afrika. Aldus Nelson Mandela in De donkere kamer van Eli Weinberg. Op 27 april 1994 werden er in Zuid-Afrika de historische verkiezingen werden gehouden, waarna de apartheid werd afgeschaft. In documentaire van Rudi Boon en Hans Fels over de Zuid-Afrikaanse fotograaf Eli Weinberg, wordt een bijzondere periode uit de geschiedenis van Zuid-Afrika in beeld gebracht, toen een kleine groep blanke, overwegend joodse idealisten zich uit solidariteit met de zwarte bevolking tegen het apartheidssysteem keerde. Eén van hen was Eli Weinberg (1908-1982), in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw de 'hoffotograaf' van het ANC. Hij was als joodse revolutionair zijn geboorteland Letland in 1929 ontvlucht om in Zuid-Afrika een nieuw leven op te bouwen. Zo ver mogelijk weg van het Oost-Europa van toen, waar hij zijn leven als jood niet zeker was. Eenmaal in Zuid-Afrika moet hij vaststellen dat ook daar rassenongelijkheid de dagelijkse realiteit bepaalt, zij het dat het racisme ditmaal niet in de eerste plaats tegen de joodse minderheid is gericht, maar tegen de zwarte meerderheid.

Holland Doc :: De bloedbruiloft

Fri, 29 Aug 2008 04:35:35 +0100

(Le Maryaj Lenglensou) De ontwikkeling op Haïti van de gelijknamige opera van componist Ipharès Blain, geïnspireerd op Garcia Lorca's bloedbruiloft. Onder de blote hemel, met een zeecontainer als podium, vindt in Haiti een opera-uitvoering plaats, die van dorp naar dorp trekt - zoals de middeleeuwse wagenspelen. De film volgt de ontwikkeling van de gelijknamige opera, gecomponeerd door Iphares Blain op het libretto van Raoul Labuchin. De opera speelt zich af tegen het decor van de bloedige, nationale geschiedenis. Van de succesvolle slavenopstand die in 1804 tot onafhankelijkheid leidde en vervolgens eindigde in een nachtmerrie. Er bestaat geen tweede land waar alles zo anders is als Haïti. In niets lijkt het land aan te sluiten bij de rest van de wereld. Lenglensou, de God van het Bloed, heeft zich in de lange bloedige geschiedenis van Haïti danig gemanifesteerd. Vanaf de vroegste tijden, vanaf de genocide op de oorspronkelijke bevolking tot aan de dag van vandaag is Haïti een land gebleven waar het bloed onophoudelijk blijft vloeien. Alsof er een vloek over het eiland is afgekondigd. Corruptie, armoede, ziektes, uitbuiting: het is allemaal van een uitbundige grootheid die nauwelijks te bevatten is. Muzikanten en schilders werken in een onwaarschijnlijke setting mee aan een opera in een land waar je dit niet verwacht. Deze musici en technici zijn voor het eerst en waarschijnlijk voor het laatst bij toeval bij een operaproductie betrokken geraakt. Regie: Hans Fels.

In Europa :: 1940, Frankrijk/Vichy

Mon, 18 Feb 2008 06:57:20 +0100

Tot ver in de jaren zeventig deden de Fransen alsof zij in de oorlog en masse tegen Hitler Duitsland hadden gestreden. Dat was een leugen. Een derde van het land had zich na de overgave in 1940 min of meer aan de kant van de Duitsers geschaard. Vanuit het stadje Vichy regeerde maarschalk Petain het zogeheten Vrije Frankrijk. Zonder enige druk van Duitsland kondigde Petain direct het Statut Juif af, dat alle joodse burgers tot tweederangs Fransen veroordeelde. Het verhaal van de rechterhand van Maarschalk Petain: Markies Fernand de Brinon, goede vriend van Von Ribbentrop en graag geziene gast bij Hitler. De Markies was getrouwd met een joodse vrouw en had twee joodse stiefkinderen. Met een van hen reizen we terug naar het Vichy, Frankrijk, van toen. Een pijnlijke zoektocht door het Franse geheugen. Regie: Hans Fels.

In Europa :: 1922 Berlijn/Versailles

Mon, 31 Dec 2007 08:48:40 +0100

De rijkskanselier Scheidemann zei over het verdrag van Versailles: Der Hand soll verdorren der diesen Vertrag unterzeichnet, en riep zijn delegatie terug uit Parijs. De regering viel en in enkele dagen werd er een nieuwe SPD-regering gevormd. Hermann Muller werd minister van Buitenlandse zaken, alleen omdat hij als Reaalpolitiker, bereid was het verdrag te ondertekenen. Zijn trein, door de Fransen omgeleid van Keulen via België naar Parijs, reed stapvoets door de verlaten slagvelden. In Versailles mocht hij en zijn kleine delegatie alleen in de Spiegelzaal verschijnen om te tekenen en weer te vertrekken. Onmiddellijk na ondertekening barstte in Parijs een enorm feest uit. En Muller in zijn hotelkamer brak. Versailles heeft volgens velen geleid tot de Tweede Wereldoorlog. Was dat wel zo? Regie: Roel van Broekhoven, Hans Fels, Britta Hosman, David Kleijwegt, Jorien van Nes en Walter Stokman.

In Europa :: 1917, Petersburg

Mon, 24 Dec 2007 06:48:13 +0100

Zolang de Sovjet Unie bestond, was het jaar 1917 een symbool, een cesuur in de wereldgeschiedenis, een Sovjet heiligdom. Het einde van het tsarenrijk! Lenin wordt de leider! De Oktoberrevolutie! Het begin van de socialistische maatschappij! In het Petersburg van 2007 komt Mak zijn verbazing niet te boven: behalve de stadsgidsen en museamedewerkers wil niemand iets van 1917 horen, niemand wil er iets mee te maken hebben. De geschiedenis zelf wordt als een oud schilderij opgerold en opgeborgen ergens in een kelder van een museum. Leve de nieuwe tijden. Regie: Roel van Broekhoven, Hans Fels, Britta Hosman, David Kleijwegt, Jorien van Nes en Walter Stokman.

In Europa :: 1917 Noord-Frankrijk

Mon, 17 Dec 2007 09:41:43 +0100

Het is 1917. Tienduizenden Franse en Britse soldaten hebben reeds het leven gelaten op de slagvelden en in de loopgraven. Boerenjongens zonder enige militaire training. Bijna de helft van hen sterft bij hun eerste optreden als soldaat, terwijl in het thuisland Rusland de Revolutie uitbreekt, de tsaar aftreedt en uiteindelijk vermoord wordt. Franse zonen en dochters vertellen over hun (Russische) vader. Dan breekt ook nog eens een staking uit van de Franse soldaten, die de zoveelste nutteloze aanval weigeren uit te voeren. Geinspireerd door de revolutionaire Russen? De Franse bevelhebbers kennen geen genade, drukken de muiterij met geweld de kop in. Nazaten bezoeken voor het eerst de executieplaats van hun vader, een zwarte plek in de Franse geschiedenis. Regie: Roel van Broekhoven, Hans Fels, Britta Hosman, David Kleijwegt, Jorien van Nes en Walter Stokman.

Holland Doc :: Hans van Mierlo, wat ik nog steeds te schrijven droom

Mon, 7 Jan 2008 23:34:16 +0100

Een week voor de landelijke verkiezingen zendt de VPRO in Holland Doc de documentaire 'Hans van Mierlo, Wat ik nog steeds te schrijven droom' van Hans Fels en Edmond Hofland uit. Een portret van een van de hoofdrolspelers uit de Nederlandse politiek van de afgelopen veertig jaar.

“Het was een soort vliegwiel dat je op gang hebt gebracht, ik kon helemaal niet meer terug”, zegt Hans van Mierlo in de film over zijn politieke loopbaan. Die loopbaan begon in 1966 toen hij met een aantal medestanders de politieke partij D66 oprichtte. Goed zichtbaar vanuit het redactielokaal van het Algemeen Handelsblad aan de Nieuwezijds Voorburgwal in Amsterdam kraaide het oproer, aangewakkerd door Provo. De zuilenmaatschappij, die Nederland zolang overeind had gehouden voldeed niet meer. Zo was zijn analyse en er zou een veel directere democratie voor in de plaats moeten komen.

“Ik was ervan overtuigd dat we een zo doorslaggevend goed verhaal hadden, ik dacht, dat doen we wel even en dan weer doen wat je leuk vindt: de journalistiek, en ja… dat duurt nu al bijna meer dan veertig jaar”.

Hans van Mierlo, Wat ik nog steeds te schrijven droom is een film over een uitzonderlijke man in de Nederlandse politiek, zoon uit een katholieke bankiersfamilie te Breda. Hij wilde acteur worden, verloor God op het internaat, zijn hart in Frankrijk en wellicht na veertig jaar de strijd om de politieke vernieuwing. Een liefdevol portret van Hans van Mierlo door Hans Fels en Edmond Hofland vol weemoed en poëzie en met een boodschap die na al die jaren nog niet veel aan actualiteit heeft verloren.

Camera en regie: Hans Fels
Interviews en research: Edmond Hofland
Geluid: Bert van den Dungen, Menno Euwe
Montage: Jan Overweg
Productie: Nellie Kamer