TVblik dossier Frans Kellendonk

VPRO Boeken :: Arie Storm, Nick ter Wal

Sun, 17 Jan 2016 12:39:55 +0100

Te gast is weblogger Nick ter Wal die een selectie maakte uit Nanne Teppers brieven: De Kunst is mijn slagveld, en Arie Storm over zijn boek Het laatste testament van Frans Kellendonk. Publicist en weblogger Nick ter Wal (1983) maakte een persoonlijke selectie uit Nanne Teppers brieven uit de jaren 1993-2004: De Kunst is mijn slagveld. Toen Nanne Tepper op 10 november 2012 een einde maakte aan zijn leven werd duidelijk hoe indrukwekkend zijn status als schrijver was. Ook kwam aan het licht dat hij naast auteur van een bescheiden oeuvre ook schrijver was van duizenden brieven. Het eerste wat Nanne Tepper aan het begin van elke dag deed was: brieven schrijven, 'om polsen en kwabben los te maken'. Hij voerde intensieve correspondenties met vrienden, redacteurs, bewonderaars en collega-schrijvers over uiteenlopende onderwerpen. Ook te gast is schrijver en literatuurcriticus Arie Storm (1963) over zijn boek Het laatste testament van Frans Kellendonk. Het boek is het verslag van de terugkeer op aarde van de schrijver in het jaar 2015, nadat hij in 1990 gestorven was. Wat is er in die vijfentwintig jaar veranderd? Wat is er geworden van zijn voormalige literaire vrienden en vijanden? Kellendonk vertelt zélf het verhaal dat hij tijdens zijn leven niet kon opschrijven. Hij vergelijkt het heden met het verleden, en vertelt over zijn jeugd, zijn tijd als redacteur van een literair tijdschrift, het schandaal dat ontstond toen zijn roman Mystiek lichaam verscheen, zijn band met zijn vader én zijn grootste liefde. Arie Storm schetst een scherp en authentiek portret van de schrijver en van diens biograaf.

VPRO Boeken :: Oek de Jong en Jaap Goedegebuure over Frans Kellendonk

Sun, 13 Sep 2015 12:19:42 +0100

Een gesprek over Frans Kellendonk, 25 jaar nadat hij op 39-jarige leeftijd is overleden. Hij was één van de meest getalenteerde en spraakmakende auteurs van zijn generatie, en een uitmuntende en gedreven briefschrijver, zo blijkt uit het brievenboek 'De Brieven', een ruime keuze uit zijn correspondentie, samengesteld en geannoteerd door Oek de Jong en Jaap Goedegebuure, beiden te gast in de uitzending. Het boek geeft niet alleen een beeld van een zich ontwikkelend schrijverschap, maar ook van de vriend, minnaar en zoon die Kellendonk was.

Profiel :: Marjolijn Februari

Thu, 14 Apr 2011 07:01:20 +0100

“ Ik heb een hele sterke behoefte om normaal te zijn.”

Filosoof en jurist Marjolijn Februari (1963) is bekend als succesvol romanschrijver en gezaghebbend columnist. Frederieke Jochems volgt deze invloedrijke moderne denker bij enkele van haar openbare optredens, waarbij ze haar gehoor graag op het verkeerde been mag zetten. Met zichtbaar genoegen onderschrijft ze in haar Boekenbal-voordracht de bewering van Oscar Wilde dat van lezen je neus gaat groeien. Februari: “En waarom? Omdat er meer ruimte komt in je hoofd en dat duwt je neus naar voren. En daar word je inderdaad niet mooier van. U kunt vanavond zelf vaststellen wie er het minst gelezen hebben, en wie er (enigszins verontschuldigend op zichzelf wijzend, red.) het meest gelezen hebben.”

Voor Februari is de spanning tussen de noodzaak tot regelgeving en de weerbarstigheid van de praktijk een constante; of het nou gaat over literatuur, politiek of religie. Of luchtvaart. Voorzitter Benno Baksteen vroeg Februari voor de commissie DEGAS (Dutch Expert Group Aviation Safety) “vanwege haar gezond- verstand-denken over complexe interacties”.

Februari: “Het grote thema van mijn leven en werk is de verhouding tussen de rommeligheid van de werkelijkheid, de ongrijpbaarheid daarvan en de noodzaak daar toch enige ordening in aan te brengen.”

Journalist Yvonne Zonderop:“Zoals Marjolijn denkt, gelooft en accenten legt bij menselijke waardigheid en het geloof in wat mensen zelf kunnen – dat past heel erg bij hoe we deze eeuw gaan vormgeven. Zij is een hele moderne denker.”

In de columns schrijft Marjolijn Februari vaak over haar verwondering over wat er om haar heen gebeurt. Auteur Matthijs van Boxsel: “Ze formuleert het heel elegant, ze komt met schitterende voorbeelden en ze heeft prachtige beginzinnen. Maar er zit wel degelijk een ongelofelijke woede achter. En een rechtvaardigheids-gevoel. Uiteindelijk is het één groot pleidooi voor fatsoen.”

Februari ontving voor haar literaire werk de Multatuliprijs (1989) en de Frans Kellendonk-oeuvreprijs (2008). Collega-schrijver Adriaan van Dis n.a.v. haar Boekenbal-lezing: “Ik vind dat ze met een mooie afstand, ogenschijnlijke arrogantie, vele deuren openmaakt. Ik ben een geweldige bewonderaar van haar.