TVblik dossier Elma Verhey

Zembla :: Opsporing verzocht!

Sun, 20 Feb 2011 07:01:57 +0100

Slachtoffer van diefstal, gewapende overval of seksueel misbruik? Dikke kans dat de daders nooit worden gepakt. De opsporing van criminelen is de afgelopen jaren steeds verder verminderd. Vooral sinds de politie de beschikking heeft gekregen over een nieuw, centraal computersysteem stapelen ook de onopgeloste zwaardere delicten zich op. Korpschef van Hollands Midden J. Stikvoort zegt dat het systeem ‘als een ramp’ wordt ervaren.

Aangifte leidt niet altijd tot aanhouding
Veel burgers zijn ontevreden over de politie. Na het doen van aangifte van een misdrijf horen ze vaak niets meer, zelfs al kunnen ze de dader aanwijzen. Dat merkten de ouders van de 10-jarige Simone. Een vriend van de familie bleek hun dochter te hebben misbruikt. Ze deden onmiddellijk aangifte, maar de verdachte werd niet opgepakt. Hij werd pas aangehouden, nadat de ouders vertwijfeld de burgemeester inschakelden. ‘Als je zelf niet aan de bel trekt, gebeurt er helemaal niets’, zegt de moeder van Simone.

Bakker Van Hasselt uit Zundert kreeg tijdens een overval een pistool op zijn hoofd. Hij wees de politie op camerabeelden waar de daders mogelijk op staan. Maar de politie deed daar niets mee. De overval bij de bakker is al de tiende in anderhalf jaar tijd.

Ook de heer Osendarp heeft een dergelijke ervaring. Zijn huurder ging er met de inboedel vandoor. Osendarp spoorde de notoire oplichter op en gaf het adres van zijn ex-huurder door aan de politie. Tot zijn grote verbazing hield deze de man niet aan. Maar daar gaat Osendarp niet mee akkoord. Hij stapt naar de rechter om de politie te dwingen toch onderzoek te doen. Met succes, want de rechtbank beslist dat de politie de zaak alsnog moet behandelen.

Frustratie bij politie
Burgers voelen zich door de politie in de steek gelaten. Maar ook de politie zelf is zwaar gefrustreerd. Er zijn te weinig agenten en rechercheurs die criminelen op kunnen sporen. Volgens minister Opstelten van Veiligheid heeft Nederland op dit moment het sterkste politiekorps ooit. Op papier klopt dat.
In de werkelijkheid kwam al het extra blauw van de afgelopen jaren niet op straat terecht. ‘Van de 49.500 politiemensen zijn er slechts 31.500 operationeel werkzaam’, aldus Jan Willem van der Pol van de Nederlandse Politiebond in ZEMBLA.

Falende computersystemen
Niet alleen capaciteitsproblemen, maar ook de nieuwe falende computersystemen zorgen voor grote ergernis bij de politie. Rechercheurs werken zo min mogelijk met het nieuwe computerprogramma. Hierdoor gaat cruciale informatie verloren en blijven verdachten vrij rond lopen.

Quotum
De politie moet per jaar 250.000 verdachten aanleveren bij het Openbaar Ministerie. Doet zij dat niet, dan wordt ze financieel gekort. Makkelijke zaken gaan dan ook voor, ingewikkelde zaken blijven op de plank liggen. Anders haalt de politie haar quotum niet. Omdat de aard van het delict geen rol speelt, telt een zaak van een fietsendief net zo zwaar als een zedendelinquent.

Samenstelling & regie: Sander Rietveld.
Research: Annette Schätzle en Elma Verhey.
Eindredactie: Kees Driehuis.

Zembla :: Nederland belastingparadijs

Mon, 19 Oct 2009 07:02:20 +0100

Nederland is een van de grootste belastingparadijzen ter wereld. In 2007 werd een bedrag van 8000 miljard euro, ongeveer een tiende van de totale wereldhandel, door Nederland gesluisd.

President Obama had groot gelijk toen hij Nederland een belastingparadijs noemde”, zegt hoogleraar belastingrecht prof. Dr. G.M.M. Michielse.

In mei van dit jaar noemde het Witte Huis Nederland een belastingparadijs. President Obama kondigde maatregelen aan. Door belastingconstructies lopen de Verenigde Staten miljarden dollars aan belastinggeld mis en moet het gemiddelde Amerikaanse gezin meer betalen.
Het Ministerie van Financiën reageerde geschokt. Nederland was geen belastingparadijs, het zou om een ‘vergissing’ gaan. Het Witte Huis, zo verzekerde een woordvoerder, zou zelfs excuses hebben aangeboden.

Maar de cijfers liegen er niet om. Op papier maakt het Amerikaanse bedrijfsleven 13 procent van hun winst in Nederland. Bedrijven als Boeing, U.S. Steel of Walt Disney bezitten allemaal brievenbusmaatschappijen in Nederland waarmee ze winstbelasting in hun eigen land ontlopen. Ook het Britse bedrijf Johnnie Walker, de Ierse popgroep U2 of het Italiaanse modehuis Prada behalen een groot deel van hun winst zogenaamd in Nederland. Een Noors overheidsrapport van juni 2009 noemt Nederland zelfs het grootste belastingparadijs ter wereld.

Prof. Dr. G.M.M. Michielse, directeur van het Center for Taxation and Public Governance, vindt dat er eens fundamenteel moet worden nagedacht over de belastingheffing van multinationals. “’Het huidige belastingstelsel is nog steeds gebaseerd op de economische concepten uit de jaren twintig van de vorige eeuw en houdt onvoldoende rekening met de effecten van de globalisering”’.Mr. A. Hollander, voorzitter van Tax Justice Nederland, vindt het extra schrijnend dat ontwikkelingslanden honderden miljoenen aan belastinggeld mislopen. “Wat Nederland boven de tafel geeft aan ontwikkelingsgeld, wordt onder de tafel teruggepakt. “

Research: Elma Verhey
Regie en samenstelling: Jos van Dongen
Eindredactie: Kees Driehuis en Manon Blaas

Zembla :: Afrekenen met ING

Mon, 27 Apr 2009 08:27:42 +0100

ING heeft onlangs de grootste overheidssteun gekregen in de Nederlandse geschiedenis: 43 miljard euro. Aan de vooravond van de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering vraagt ZEMBLA aan een aantal topmensen van ING wat er de afgelopen jaren mis is gegaan. Hoe heeft ING zo kunnen groeien zonder dat de gevaren daarvan waren afgedekt?

‘ING is te groot geworden om failliet te laten gaan. Als ING failliet gaat, staan we drie dagen later stenen door de ruiten van bakkers te gooien om aan brood te komen. Het is net zo belangrijk als water uit de kraan’, zegt Hans Maarten Slagter, directeur van de Vereniging van Effectenbezitters. Het gevolg is dat de overheid keer op keer moet bijspringen om te zorgen dat ING niet omvalt.

Risico
‘We zijn op een punt gekomen waar we nooit hadden moeten komen’, aldus Harald Benink, hoogleraar Banking en Finance. ‘Banken durven meer risico te nemen. Men weet dat als het goed gaat we veel geld verdienen en als het verkeerd gaat, dan is de overheid altijd aanwezig om de bank te redden.’
‘Dat is onzin’, zegt Koos Timmermans, Hoofd Risico van ING. ‘Het is niet zo dat de ING risico’s neemt, omdat we weten dat de overheid er wel achter staat.’

ZEMBLA spreekt met drie topbestuurders van ING: twee leden van de Raad van Bestuur, Koos Timmerman (Hoofd Risico) en Eli Leenaars en met Hans Verkoren, oud-directeur ING Direct, de internetspaarbank van ING.

Met een balanstotaal van 1332 miljard euro, meer dan het Nationaal Inkomen van Nederland, België en Luxemburg samen, is ING het grootste financiële bedrijf ter wereld.

Wouter Bos
Maar het vertrouwen in ING zakte volledig in tijdens het begin van de kredietcrisis. Dit was de reden waarom minister van Financiën Wouter Bos ING te hulp schoot met garanties tot ruim veertig miljard euro, de grootste staatssteun uit de Nederlandse geschiedenis. Door garant te staan voor onder andere de hypotheekbeleggingen in de VS, wist Bos de spaarders gerust te stellen. ING, maar ook de Nederlandse Staat, had een run op ING niet overleefd.

Wim Kok
Toenmalig minister van Financiën Wim Kok bracht in 1989 de geprivatiseerde Postbank naar de beurs en maakte de megagroei mogelijk door de belemmeringen voor de fusie met verzekeringsbedrijf Nationale Nederlanden weg te nemen. Nadat Kok in 2003 tot commissaris van ING werd benoemd, effende hij het pad voor de hoge salarissen en bonussen. Die waren ‘marktconform’ en geen ‘excessieve zelfverrijking’, zoals hij als minister-president nog had beweerd.

Op maandag 27 april neemt Kok op de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering afscheid als commissaris. Publiekelijk verantwoording afleggen vindt hij niet nodig, net als Michel Tilmant, de in januari teruggetreden voorzitter van de Raad van Bestuur. Eind 2007 dreigde hij het hoofdkantoor van ING te verplaatsen, omdat hij het ‘debat over de salarissen van managers’ zat was.

Regie: Jos van Dongen
Research: Elma Verhey
Eindredactie: Kees Driehuis

Zembla :: Mama, zijn wij arm?

Mon, 19 Jan 2009 07:09:31 +0100

Kyra is vier jaar. Ze woont in de armste wijk van Nederland. Haar ouders, Tim en Antje, moeten rondkomen van 80 euro in de week. Een straat verderop wonen Mohammed en Maria. Hun vader en moeder hebben geen werk. Het gezin met vijf kinderen zit tot over de oren in de schulden.

Hoe is het om op te groeien in armoede? Hoeveel kansen heb je op een betere toekomst? En hoe belangrijk is de rol van de school daarbij? In ZEMBLA armoede door de ogen van een kind.

Armoede is van alle tijden. Maar tegenwoordig treft het vooral kinderen. Ruim één op de tien kinderen krijgt niet elke dag warm eten en gaat bijna nooit met vakantie. Ze krijgen bijna nooit nieuwe kleren en er is geen geld voor een sportclub of andere vereniging of voor een internetverbinding. Hun ouders gaan ervan uit dat ze het minder ver zullen schoppen dan rijkere leeftijdsgenootjes (volgens gegevens SCP, Sociale Uitsluiting 2003). Armoede is méér dan een kwestie van geld alleen.

Armste wijk van Nederland
Kyra, Maria en Mohammed wonen in Heechterp, een achterstandsbuurt in Leeuwarden. Het is de armste wijk van Nederland (CBS-cijfers 2004). Bijna veertig procent van de beroepsbevolking is afhankelijk van een uitkering. Ruim twintig procent is werkloos en wie wel werkt heeft, behoort vaak tot de mensen met laag- of ongeschoold werk, vaak tijdelijk. Armoede en de cultuur die daarmee samenhangt, kleeft al generaties aan de wijk: Antje, de moeder van Kyra, is in Heechterp geboren, haar ouders leefden ook van een uitkering.

Kyra, Maria en Mohammed zitten op de Plataanschool, een openbare school in Leeuwarden, waar de leerkrachten er alles aan doen om dat patroon te doorbreken en de achterstanden van hun leerlingen weg te werken.

Vogelaarwijk
Ook de gemeente Leeuwarden spaart kosten noch moeite. Heechterp-Schieringen is een Vogelaarwijk, waar miljoenen euro’s worden ingepompt. In tien jaar tijd moet deze wijk een ‘gemiddelde’ wijk worden als het om werk en inkomen gaat. De gemeente probeert daarom achter elke voordeur te komen. Desnoods met dwang. Vooral kinderen krijgen extra aandacht.

ZEMBLA volgde Kyra, Maria en Mohammed en hun ouders in de feestmaand december. Een moeilijke maand als je weinig geld hebt. Kyra dreigt het kerstfeest te moeten missen vanwege de ouderbijdrage, Maria spaart voor nieuwe kleren en Mohammed wil later advocaat worden: "Dan verdien ik veel geld."

Research: Elma Verhey
Samenstelling en regie: Ton van der Ham
Eindredactie: Kees Driehuis

Zembla :: We weten alles van u

Mon, 10 Nov 2008 08:38:46 +0100

Gegevens van Nederlandse creditcardhouders zijn te koop op Russische criminele sites. Voor vijf dollar per stuk kocht het televisieprogramma ZEMBLA acht willekeurige ‘personages’: hun namen, huisadressen, e-mailadressen, telefoonnummers en creditcard-gegevens. Met die gegevens heeft ZEMBLA probleemloos aankopen gedaan. Die werden betaald door de bezitters van de creditcard.
Het Openbaar Ministerie is geschrokken en wist niet dat identiteitsgegevens op deze manier via internet worden verhandeld door criminelen. Het heeft de zaak in onderzoek. Fraudeofficier mr. F. Speijers wil bovendien dat banken en creditcardmaatschappijen kaarten beter gaan controleren.

Je koopt een boek op internet, je pint geld, je huurt een auto en moet een kopie van je paspoort en rijbewijs achterlaten, je wordt gesignaleerd door camera’s op een tankstation: iedereen laat overal sporen achter. ‘Ik heb niks te verbergen’, reageren veel Nederlanders als het om het onderwerp privacy gaat.

Maar wat als hun identiteit wordt gestolen en criminelen onder hun naam misdaden plegen? Thrillerschrijver Charles den Tex schreef er een boek over: ‘Cel’. Hoofdpersoon Michael wordt het slachtoffer van identiteitsroof. Hoe realistisch is ‘Cel’?

Samen met Den Tex ging ZEMBLA na hoe veilig persoonsgegevens bij overheid en bedrijfsleven zijn. De meeste bedrijven wilden daar liever niet op antwoorden en harde gegevens blijken er maar weinig te zijn. Identiteitsfraude hoeft in Nederland namelijk niet te worden gemeld, met als gevolg dat ook de slachtoffers er vaak pas veel later achterkomen dat hun gegevens zijn gestolen.

Met behulp van veiligheidsexperts blijkt het vrij eenvoudig te zijn om op Russische sites te komen waar creditcardgegevens worden verkocht. Gegevens die blijkbaar niet goed beveiligd waren en door criminelen konden worden onderschept.

In een geval deed ZEMBLA een kleine aankoop, die vervolgens bij de eigenaar van de creditcard werd bezorgd. In andere gevallen kocht ZEMBLA spullen die wel door de eigenaren van de creditcards werden betaald, maar op andere adressen werden afgeleverd.

Fraudeofficier van het Openbaar Ministerie mr. F. Speijers wijst erop dat dergelijke gegevens niet alleen misbruikt kunnen worden voor kleine bedragen, maar ook voor het aanschaffen van auto’s of reizen en om ‘bijvoorbeeld een bankrekening mee te openen.’

De banken en creditcardmaatschappijen doen geen uitspraken over de grootte van fraude met creditcard-gegevens. Net als verschillende internetwinkels verklaren zij dat ze er alles aan doen om de veiligheid van de gegevens te beschermen.

Research: Elma Verhey.
Regie: Ton van der Ham.
Eindredactie: Kees Driehuis.

NOVA :: 14-7-2007

Mon, 7 Jan 2008 20:28:43 +0100

Toenemende vetzucht
Amerika loopt in veel dingen voorop. Maar als het gaat om obesitas - extreme vetzucht - haalt Nederland de achterstand snel in. Obesitas is een drama voor de slachtoffers, maar werkt ook ontwrichtend voor de hele maatschappij. Alleen al door groeiende ziektekosten. Nova ging naar San Antonio in Texas, de stad in Amerika met het hoogste percentage extreem dikke inwoners. In de studio reageert Vera van Klingeren van de Nederlandse Obesitas Vereniging.

Gerommel in de SP
Het blijft rommelen binnen de SP. Verschillende afdelingen vinden dat er sprake is van steeds verder toenemende censuur vanuit de partij. In Nova een gesprek met Elma Verhey, hoofdredacteur van het SP-partijblad Tribune. Zij weigerde een kritisch artikel in te trekken over de kwestie Düzgün Yildirim. Yildirim werd met voorkeursstemmen in de senaat gekozen, maar de partijtop wil vasthouden aan de volgorde van de kandidatenlijst.