Ruim een maand na de openstelling van verpleeghuizen voor bezoek worden de drama's die er zich achter gesloten deuren afspeelden duidelijk. De verplichte lockdownperiode veroorzaakte isolement en groot verdriet. 'Eens maar nooit meer', verzucht veel familie van verpleeghuisbewoners. Toch gingen diverse verpleeghuizen de afgelopen weken voor de tweede keer op slot. Om verdere besmetting met het
coronavirus te voorkomen, was het argument. Het leidde tot woede van partners en kinderen. De Stichting Onnodige Vrijheidsbeperking in de Zorg strijdt tegen de willekeur in de coronamaatregelen. De stichting wil een procedure om minder strenge regels af te dwingen. Half maart ging Nederland op slot om verspreiding van het
coronavirus in te dammen. De verpleeghuizen, met zo'n 110.000 mensen, gingen het langst op slot. Toch raakten naar schatting 10.000 verpleeghuisbewoners besmet. Oorzaak was het gebrek aan beschermingsmaatregelen. De helft van de geregistreerde 6.000 coronadoden bleek verpleeghuisbewoner. Boze familieleden stellen nu: 'Wat is bereikt met die verplichte sluiting?' Ze willen dat verpleeghuizen tijdens een mogelijke tweede virusgolf niet meer zo rigide worden gesloten. Kwaliteit van leven is immers belangrijker dan een lang leven. Verhalen van bewoners en hun familieleden en zorgbestuurders aan het woord.
De presentatie was in handen van
Cees Grimbergen. Deze uitzending van het programma Hollandse Zaken met de titel Nooit meer lockdown in verpleeghuizen werd uitgezonden op zaterdag 18 juli door MAX.
