De Eindhovense band Bots zette in de jaren zeventig met hun combinatie van engagement en humor de deur open voor een “anti-fascisme met levensvreugde”. Dat sloeg aan bij de Nederlandse jongeren van de protestgeneratie. Hits als Zeven dagen lang , Opstaan en Das Weiche Wasser werden bovendien in Duitsland omarmd als hymnes van de vredesbeweging. Het leverde Bots een Duitse gouden plaat op en een uitgebreid dossier bij de Stasi.
De drijvende kracht achter Bots was
Hans Sanders. Zijn teksten bevatten nauwelijks verholen strijdkreten en oproepen tot activisme, zoals in De lange weg (Komt socialisten trekt ten strijde), maar erg verbonden met de actievoerders leek hij niet. De band genoot van de lol en de inkomsten die het bandleven en het succes met zich meebrachten. Toen het, volgens
Freek de Jonge “heel naďef” geromantiseerde, socialisme in de DDR grimmiger vormen aannam, ging de lol van het daar optreden er snel af. Bovendien keerde de tijdgeest zich op den duur tegen de band: de combinatie van idealisme en geld verdienen kwam hun op kritiek te staan.
De succesvolle en rumoerige jaren tachtig in de veelzeggende archiefbeelden contrasteren in de documentaire met de moeizame pogingen om de band na het overlijden van frontman Sanders in 2007 nieuw leven in te blazen. “Bots is Hans en Hans is Bots”. Bots - trekt ten strijde! is een eerbetoon aan de band en de muzikale erfenis van frontman
Hans Sanders, en tegelijk een melancholische joyride door een verloren gewaande tijd van demonstraties en goedbedoelde idealen.
Deze uitzending van het programma Het Uur van de Wolf met de titel Bots - trekt ten strijde! is uitgezonden op dinsdag 18 juni door
NTR.
Item is niet meer te bekijken
