De vluchteling, de non en de worstenkampioenen
10-2-2012
| 2380 x bekeken | 0 reacties
GELOOF: Astrid voelt zich geroepen tot het religieuze leven, als non; HOOP: ex-vluchteling Omar maakt wereldbekende tassen en LIEFDE: de broers Adriaan en Frits zijn worstenkampioenen.Omar Munie is 9 jaar als hij vanuit Somalie naar Nederland komt. Zijn moeder heeft dan keihard gewerkt om een vliegticket te kunnen betalen. Zelf kan ze pas 3 jaar later komen. Omar komt in een vluchtelingenkamp in Haarlem en krijgt later met zijn familie een huis in Zeeland. Hij ontdekt dat hij creatief is. Tegen de voorkeur van zijn moeder in gaat hij modevakschool doen. Nu is Omar midden twintig en loopt zelfs Hillary Clinton met een tas van Omar. Wat is het geheim van Omar? Hoe laat hij zijn dromen uitkomen? En welke rol speelt zijn moeder in zijn leven?
Astrid Broeders was 18 toen ze zich geroepen voelde een religieus leven te gaan leiden. Ze is opgegroeid in een katholiek gezin. Achteraf zeiden haar ouders dat ze al verwachtten dat ze non zou worden. 'Mijn vader zei dat hij zich geen betere schoonzoon kon wensen!'
Astrid werkt in een hospice en biedt haar mensen een rustgevende omgeving waar ze kunnen genieten en afscheid nemen van hun geliefden. Thuis bidt Astrid veel. Ze heeft daarvoor zelfs een gebedskamer. Ook schrijft Astrid liedjes en muziek en leidt ze een kinderkoor. In Geloof en een Hoop Liefde vertelt Astrid vertelt over de motor van haar bestaan.
In het Gelderse Voorst wonen twee broers, Adriaan en Frits Aalpoel, die slager zijn. En niet zomaar slagers. Nee, ze zijn worstenkampioen. Adriaan runt de winkel en Frits draait de worsten. Ze zijn trots op de bekers die ze hebben gewonnen. Maar is Frits nou eigenlijk echt gelukkig met het vak dat hij heeft gekozen? Want feitelijk leidt Frits al vanaf zijn jeugd aan een ongeneeslijke ziekte: dierenliefde.
Deze uitzending van het programma Geloof en een Hoop Liefde met de titel De vluchteling, de non en de worstenkampioenen is uitgezonden op vrijdag 10 februari door de EO. De presentatie was in handen van Herman Wegter.