Ontwikkelingshulp: hoe belangrijk vinden we het?
23-6-2012
| 2018 x bekeken | 1 reacties
De VVD wil 3 miljard minder uitgeven aan ontwikkelingssamenwerking. Eerst maar eens de eigen problemen in Nederland oplossen, zo is de redering. Als we dit budget schrappen, brengen we ons begrotingstekort met een grote sprong terug. Maar is dat ook werkelijk zo? Want levert meer stabiliteit in derdewereldlanden ons ook niet iets op?
Veel Nederlandse bedrijven voeren handel met deze landen. Wat verdienen we daar aan? En weegt dat op tegen het bedrag dat we de landen schenken? Verdienen we ook aan ontwikkelingshulp? Daarnaast worden vraagtekens gezet of de hulp ook wel echt bij de juiste mensen terecht komt. En als dat zo is hebben ze ook wat aan die hulp, of maken we ze alleen maar afhankelijk van ons.
Het signaal dat de VVD hiermee afgeeft is duidelijk: eigen problemen eerst. Maar wat zegt dit over ons? Bekommeren we ons niet meer om de armen? Zijn we alleen nog maar met onszelf bezig en houdt onze wereld tegenwoordig op aan de landsgrens? Ons begrotingstekort lijkt ons in de wurggreep te houden. Moeten we eerst dit gat dichten voordat we ons weer druk maken om anderen en ze te hulp schieten?
Misschien wil de VVD hiermee bereiken dat we goed gaan kijken naar hoe wij andere mensen helpen. Dat het geen verplichting meer is van de overheid, maar dat het initiatief moet komen van de burgers zelf. Kom maar in actie als je wilt dat de armen geholpen worden. Niet de overheid moet inleveren, maar het volk. Zijn wij Nederlanders hiertoe bereid? Maakt dat de betrokkenheid bij anderen juist misschien wel groter? En de voldoening daarmee ook?
Deze uitzending van het programma Debat op 2 met de titel Ontwikkelingshulp: hoe belangrijk vinden we het? is uitgezonden op zaterdag 23 juni door de KRO. De presentatie was in handen van Ghislaine Plag en Arie Boomsma.
Reacties op deze uitzending
-
Monique Verdaarvan
24-6-2012 00:01
Door haar vergelijking met het ziekenhuis zet Jorike Looij landen die hulp ontvangen weg als chronisch zieke kinderen. Ik zie ze echter als kinderen die wellicht enige hulp nodig hebben, maar die uiteindelijk weer beter worden en op eigen benen kunnen staan. Door steeds maar handjes vast te blijven houden wordt het kind nooit zelfstandig. Wel ben je als hulpverlener dan verzekerd van werk.