Voor Mardjan Seighali is vrijheid alles. Als tiener in
Iran wordt zij gemarteld in Khomeini's gevangenis. Na haar vrijlating mag ze niet meer deelnemen aan het publieke leven. Pas in Nederland hervindt ze zichzelf en haar levensgeluk. Nu is ze directeur van de Stichting voor Vluchtelingstudenten. Als in 1979 de moslim-fundamentalistische ayatollah Khomeini aan de macht komt, verandert het leven van de 17-jarige Mardjan ingrijpend. Vrouwen moeten verplicht een hoofddoek gaan dragen en demonstreren voor oppositiepartijen wordt taboe. Maar Mardjan verzet zich tegen deze beperkingen. Op een avond wordt ze in haar ouderlijk huis van haar bed gelicht en naar de gevangenis gebracht. Daar wordt ze zozeer gemarteld dat ze nauwelijks nog op haar benen kan staan. Wanneer een leeftijdgenote met wie ze in de gevangenis bevriend is geraakt zomaar wordt geëxecuteerd, vraagt ze zich af of ze na al deze ervaringen ooit nog een normaal leven zal kunnen leiden. En of ze dat nog wel wil. Haar familie krijgt haar vrij, op voorwaarde dat ze direct zal trouwen en een leven op de achtergrond zal leiden. Mardjan ervaart dit als een verplaatsing naar 'een gevangenis met glazen muren'. Wanneer haar man halsoverkop
Iran moet ontvluchten wegens verzetswerk, wordt haar situatie uitzichtloos. Gelukkig weet ook Mardjan met haar twee kinderen het land te ontvluchten en het complete gezin komt terecht in Nederland. In dit land - 'waar ik eigenlijk geboren had moeten worden' - geniet ze van meet af aan met volle teugen van haar vrijheid. Via de Stichting voor Vluchtelingstudenten UAF volgt ze een opleiding die de basis vormt voor een succesvolle carrière. Sinds 2014 is ze zelf directeur van het UAF, een baan naar haar hart. Want Mardjan weet uit eigen ervaring hoe goed het voelt als je door scholing echt mee kan doen in je nieuwe land.
De presentatie was in handen van
Joris Linssen. Deze uitzending van het programma De wandeling met de titel Mardjan Seighali werd uitgezonden op dinsdag 26 december door de KRO.
