Als je geen moeder mag zijn

Reacties op deze uitzending

• elleke1811 30-9-2013 16:29
  Zo herkenbaar dit verhaal. Door een vriendin gewezen op deze uitzending; normaal kijk ik altijd! Ook ik heb een dochter van 29 die ik nu bijna 14 jaar niet gezien of gesproken heb. Ik ben gescheiden toen zij 3 en haar broer 1 jaar waren. Ik heb een lieve man ontmoet en ben gaan samenwonen en later hertrouwd met hem. Toen mijn dochter 15 jaar was wilde ze bij haar vader gaan wonen en zo geschiedde. Het bezoekrecht werd omgewisseld en zag eens per 14 dagen. Haar broer ging ook bij zijn vader wonen toen hij 15 jaar was. Mijn dochter gaf na haar 16de verjaardag aan dat zij graag wilde komen als ze wilde en niet omdat het 'mijn' wekkend was. Daarna is ze niet meer geweest. Heb haar vorig jaar weer gezien bij het sterfbed van mijn moeder en zij sprak niet tegen me; nog als een moeder, nog als een onbekende! Mijn moeder is gestorven de datum (na 13 jaar)dat zij ons huis verliet en trouwde daags voor de crematie. Dit heb ik moeten vernemen eerder viavia op facebook evenals het feit dat zij binnenkort moeder wordt! IK begrijp de pijn van Mary. Net als zij handelde ik uit liefde; liefde voor mijn kinderen. Dat kan toch nooit 'fout' zijn? Door een zoon uit mijn 2de huwelijk heb ook ik leren overleven. Leven met pijn in je hart is geen leven; dat is overleven. Met wat handgrepen die ik ontvangen heb, heb ik het een plekje kunnen geven. Zeg altijd ik rouw maar heb geen afscheidsplek waar ik haar kan bezoeken. Mijn oudste zoon zegt: ik blijf erbuiten, hou van mijn zus en van mijn moeder! De reden heb ik nooit gehad van haar! Dan wist je tenminste wat je niet goed gedaan hebt en kun je ervan leren. Zoals ik al eerder zei: ik handelde uit liefde voor mijn kinderen. Ik hoop dat zij zeer gelukkig wordt met haar gezin en nooit voor dezelfde keus hoeft te komen staan. Mary; bewondering voor het vertellen van je verhaal! Mensen vergeten soms je pijn!
• blikker35625 1-10-2013 18:45
  Heel veel bewondering voor je moed om dit te vertellen!
  -Water bevloeit de eeuwige terrassen,
  schrijft verzen en vervult het wachten...........Ellen
• blikker35655 2-10-2013 11:12
  Ik ben best een beetje jaloers op Mary dat ze haar verhaal wel heeft kunnen vertellen . En zo dapper dat je het gedaan hebt. Ik hoop voor jou dat je kinderen gekeken hebben en dat ze er wat mee gaan doen. Ik zie al een tijdje mijn twee jongens niet meer en dat is zo zwaar en verdriet heb ik er van. Ik denk nu bij me eigen goh zolang heb jij je kinderen niet gezien. Ik moet ze al 2 jaar missen. Maar ik hoop toch echt dat ik niet zolang hoef te wachten ben er wel bang voor. Het was zo herkenbaar wat Mary zei allemaal. En ik ben er van mening van dat er een wet moet komen die ouders verplichten omdat ze bij zo'n situatie niet met elkaar in gesprek kunnen dat het verplicht moet worden. Houd een van de ouders er zich niet aan dan maar een dagje een taak straf uit voeren of zo iets . Want ik zeg maar zo een kind heeft recht op een vader en een moeder ondanks dat ze zo gekwetst en boos zijnop de partner de kinderen hoeven geen partij te kiezen. Ze zijn verbonden hun hele leven lang met een vader en een moeder