Acht jaar geleden verloor Liesbeth Gijsbers haar oudere zus, met wie zij een zeer hechte band had, door zelfdoding. Wat is de zin van het leven als iemand zich dat leven beneemt? In de lijdenstijd, de veertig dagen die voorafgaan aan Pasen, is rouwbegeleider Liesbeth Gijsbers (1959) te gast. Acht jaar geleden verloor Gijsbers haar oudere zus, met wie zij een zeer hechte band had, door zelfdoding. Deze ingrijpende gebeurtenis bleek de aanleiding voor 'trage vragen', waarop geen eenvoudige antwoorden te geven zijn. Wat is de zin van het leven als iemand zich dat leven beneemt? En wat is in zo'n geval nabijheid? Liesbeth Gijsbers kon geen betekenis ontdekken in de eenzame dood van haar zus, maar haar eigen rouwproces en een opleiding tot geestelijk begeleider openden nieuwe wegen: 'Voor mijn zus kan ik niets meer doen, maar voor anderen wel. Het is bevrijdend om mijn persoonlijke verhaal op die manier te ontstijgen, want door verlies en lijden kan een mens ook egocentrisch worden.' Over rouw na zelfdoding schreef Liesbeth Gijsbers het boek 'Ik en de verloren ander: kleine filosofie van rouw en verlangen' (Meinema, 2014).
De presentatie was in handen van
Annemiek Schrijver. Deze uitzending van het programma De verwondering met de titel Liesbeth Gijsbers werd uitgezonden op zondag 19 maart door de NCRV.
