In de schoot van de zee

Wat doet de zee met de mens? Op het strand van Scheveningen worden het hele jaar rond enkele mensen gevolgd die troost en bezinning vinden bij de zee. Wat doet de zee met een mens? Het woord dukkha wordt in het boeddhisme vaak gebruikt als lijden, maar het is letterlijk vertaald 'de aanlopende wagenas'. Het is het gevoel dat ons leven piept en knarst, terwijl het bij de buren allemaal soepel lijkt te lopen. De film volgt een aantal mensen die dukkha actief te lijf gaat. Het hele jaar door zwemmen ze in de zee bij Scheveningen. In de winter wordt de koude getrotseerd, het schokeffect heeft een helende werking op lichaam en geest. De ervaringen van deze koudwaterzwemmers worden afgewisseld met scènes van argeloze flaneurs op de boulevard, surfers op de branding, vissers, verliefde stellen, een eenling die mediteert of vergezichten vanuit het reuzenrad. Bewust of onbewust zoekt ieder op zijn of haar manier troost bij de zee. De oneindigheid van de zee kan ook aanzetten tot bezinning op de ultieme dukkha - de angst voor dood. Alleen die confrontatie aandurven werkt al helend.

Deze uitzending van het programma De Boeddhistische Blik met de titel In de schoot van de zee werd uitgezonden op zondag 1 oktober.