Ik kan er nog elke dag naar kijken. De kerk hoorde erbij, ik vond het indrukwekkend, maar snapte de essentie niet. Ik verbaasde me erover dat mijn moeder steeds boos werd op mijn vader als die weer eens tijdens de mis in slaap viel. Ze vond dat niet kunnen, maar hij moest als bakker elke dag al vroeg op.' Abracadabra: Maar liefst tien jaar was Van Uhm misdienaar in een nonnenklooster. Elke ochtend om zeven uur hielp hij mee met de mis: 'Ik vond die nonnen zo aardig. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om ermee te stoppen. Toen ik eenmaal naar de Koninklijke Militaire academie ging was dat het beste excuus om te stoppen. Maar op mijn trouwdag kwam ik terug. Ik heb nu nog het gevoel dat ik niet alleen met mijn vrouw, maar ook een beetje met al die nonnen ben getrouwd.' Van Uhm gelooft nu niet meer dat er een God is: 'Ik heb ook nooit schietgebedjes gedaan. Als je op missie bent en het wordt spannend schakel je de angst uit. Ik heb er wel over nagedacht waarom ik dan niet ga bidden, maar ik vertrouw dan vooral op de mensen om me heen.' Betere wereld: Van Uhm gelooft dat mensen vooral zelf verantwoordelijk zijn voor een betere wereld door de samenleving te willen dienen. 'Ik had dat besef als tiener al en heb daar ook meerdere discussies over gehad met mijn zoon Dennis. Hij heeft die verantwoordelijkheid ook op zich genomen.' Dat kostte hem uiteindelijk het leven toen hij met zijn colonne op een bermbom in Afghanistan reed. 'Ik denk dan niet: dat was het niet waard. Zijn dood heeft zin gehad. Zijn as ligt op de erebegraafplaats. Daar komen klassen die zien dat ook deze generatie nog bereid is zich in te zetten voor die betere wereld.'
In deze uitzending van Adieu God was
Peter van Uhm te gast. De presentatie was in handen van
Tijs van den Brink. Deze uitzending van het programma Adieu God met de titel 'De kerk van mijn jeugd staat hier negenhonderd meter verderop werd uitgezonden op zondag 23 november door de EO.
